Κώστας Κατσάρας : Όλη η αλήθεια για τα «Πρίγγουρη» και το ψέμα της «Απειλής»

Έξ´ αφορμής της φαιδρής δήλωσης του αντιδημάρχου κ. Δ. Κονταξή στο δημοτικό συμβούλιο της 19/10/2017, ότι «απείλησα την νομική υπηρεσία του δήμου» αναγκάζομαι εκτός της μύνησης που ετοιμάζει ο δικηγόρος μου να υποβάλλω στον κ. Δ. Κονταξή, να αναφερθώ λεπτομερώς στα διαπραχθέντα (και όχι μόνο) στην  υπόθεση της κληρονομιάς ΑΝΤΩΝΙΟΥ  ΠΡΙΓΓΟΥΡΗ που εκκρεμεί από το 1994 -1995 και όχι μόνο γενικώς.

.

Α).       Ο Α. Πρίγγουρης άφησε δύο ιδιόγραφες διαθήκες. Η πρώτη της 2.3.1981 που δημοσιεύθηκε στις 3.6.1994 και η δεύτερη της 4.12.1993 που δημοσιεύθηκε  στις 13.5.1994. Με την πρώτη διαθήκη εγκατέστησε κληρονόμους του, την μεν σύζυγο του Ισμήνη Πρίγγουρη, επικαρπώτρια  όλης της περιουσίας του ενώ παραλλήλως εγκατέστησεν τον δήμο της Αγίας Παρασκευής γενικό κληρονόμο. Και με τον όρο η  η επικαρπώτρια σύζυγος του, να μην διεκδικήσει δικαστικώς τήν νόμιμη μοίρα, διότι αν το έπραττε, θα εξέπιπτε από την επικαρπία της περιουσίας, (που συνήστατο από  πέντε διαμερισμάτα στην Αγία Παρασκευή, επί της οδού Αιγαίου Πελάγους και ενός βιοτεχνικού κτηρίου στην Ακαδημία Πλάτωνος). Και με την δεύτερη διαθήκη εγκατέστησε επικαρπωτές του ακινήτου των Αθηνών κατά ίσα μέρη την αδελφή του Φωτούλα σύζυγο Κυριάκου Λαμπροπούλου και τον Γαμπρό του Κυριάκο Λαμπρόπουλο.

 

           Β).      Η Ισμήνη Πρίγγουρη στις 4 Ιουλίου του 1994, μετά τον θάνατο του συζύγου της στις 17Απριλίου 1994, κατέθεσε αγωγή με αριθμό 5810/1994, δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της κ. Στραβόλαιμου, ζητώντας  από τους υπόλοιπους συγκληρονόμους, τον δήμο Αγίας Παρασκευής και τους Φωτούλα (αδελφής του Αντωνίου Πρίγγουρη) και Κυριάκο Αντωνόπουλο (συζύγου της) την νόμιμη μοίρα της κληρονομιάς. (Το 25% ολοκλήρου της περιουσίας). Η αγωγή προσδιορίστηκε να συζητηθεί πρώτον τον Νοέμβριο του 1994, αλλά εξ αναβολής προσδιορίστηκε εκ νέου για τις 5 Ιουνίου του 1995.

 

            Γ).      Στις 14 Νοεμβρίου του1994 το ζεύγος Φωτούλα και Κυριάκος Αντωνόπουλος αποδέχονται την με αριθμό 1870 δήλωση αποδοχής κληρονομιάς στην συμβολαιογράφο Αθηνών Σπυριδούλα Θωμάκου – Παπαδοπούλου.

 

            Δ).     Στις 30 Μαρτίου του 1995 η νομική υπηρεσία δια του κ. Δ. Παναγούλη γνωμοδοτεί και εισηγείται στο ΔΣ του δήμου να δοθεί ( το 25% ) η νόμιμος μοίρα της περιουσίας στην χήρα Ισμήνη Πρίγγουρη, αφ´ενός διότι εκ του νόμου το δικαιούτο και αφ´ετέρου για να αποφευχθούν οι μακροχρόνιοι δικαστικοί αγώνες, με τους εξής τρείς (3) όρους: 1). Αν θα αποδεχθεί το ΔΣ την διαδικασία που προτείνεται με την παρούσα.( Γνωμοδότηση) και αν την αποδεχθεί: 2). Να προσδιορίσει με την βοήθεια της Τεχνικής Υπηρεσίας τα ακίνητα που θα λάβει η ενάγουσα – αιτούσα – συγκληρονόμος…………όποια άλλα στοιχεία κρίνει απαραίτητα,……..ακίνητα. 3). Εφ´όσον κάνει αποδεκτά τα ανωτέρω να εξουσιοδοτήσει τον Δήμαρχο για την υπογραφή των σχετικών εγγράφων, όσων κριθούν απαραίτητα. Και τους δικηγόρους του ΔΗΜΟΥ, είτε κάθε ένας χωριστά είτε και οι δυο, ( κ. Λουμάκη ) να υπογράψουν αντίστοιχο πρακτικό ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, όπου εκκρεμεί η αγωγή αν αυτό χρειαστεί.

 

               Ε).      Στις 10 Μαΐου του1995 το ΔΣ του Δήμου με την υπ´ αριθ.196/95 απόφαση του, κάνει ομόφωνα  αποδεκτή την γνωμοδοτική εισήγηση της νομικής υπηρεσίας και μεταξύ άλλων, «…..Εξουσιοδοτεί τον τότε Δήμαρχο να υπογράψει τα απαραίτητα συμβόλαια αποδοχής και διανομής, και κάθε άλλο σχετικό και απαραίτητο έγγραφο για την ολοκλήρωση και υλοποίηση της παρούσα απόφασης,  καθώς επίσης και οτιδήποτε άλλο κριθεί απαραίτητο   γ ι ά  τ ή ν  κ α τ ά ρ γ η σ η  τ η ς  δ ί κ η ς,   που έχει ανοιγεί   π ρ ί ν  τον εξωδικατικό συμβιβασμό, όπως αναφέρεται στην γνωμοδότησης της νομικής υπηρεσίας.  

 

                Στ).      Κατά την διαδικασία της εκδίκασης της αγωγής 5 Ιουνίου του 1995,   η νομική υπηρεσία του δήμου που παρεστάθει στην δίκη με τον κ. Δ. Παναγούλη, δήλωσε ότι αποδέχεται την αίτηση της Ισμήνης χήρας Αντωνίου Πρίγγουρη.

Όμως οι άλλοι δύο εναγόμενοι, η Φωτούλα και ο Κυριάκος Αντονώπουλος είχαν καταθέσει έγγραφα ισχυριζόμενοι ότι η ενάγουσα  (Ισμήνη χήρα Α. Πρίγγουρη) έπασχε από ψυχασθένεια ( γεροντική ανία) όπως προέκυπτε από εξιτήριο του Νοσοκομείου του ΙΚΑ και έπρεπε να τεθεί υπό απαγόρευση η Δικαστική αντίληψη και ότι η έγερση της ένδικης αγωγής δέν ήταν σύννομος και ότι έπρεπε να απορριφθεί.!!!!!!! Μετά την υποβολή της ενστασεως……..

 

                        Εφαρμόζοντας το άρθρο 393 του Κ.Πολ.Δ. ο  Πρόεδρος του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών  με την υπό αρθ. 10971/1995 απόφαση του  ανέβαλε την έκδοση της οριστικής απόφασης, και υ π ο χ ρ έ ω σ ε   τ η ν  ενάγουσα να αποδείξει με κάθε νόμιμο αποδεικτικό μέσο και με μάρτυρες ότι έχει πλήρη ικανότητα παραστάσεως στο δικαστήριο και ότι έχει απεριόριστη δικαιοπρακτική ικανότητα.

Ανέβαλε δε την εκδίκαση της αγωγής, αφού προηγουμένως  όρισε μάρτυρες και από τις δύο πλευρές των διαδίκων, ώστε να εξεταστούν απο το δικαστήριο ένα μήνα μετά την κοινοποίηση της απόφασης του, για την έκδοση της απόφασης.

 

              Η ανωτέρω  απόφαση δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 1995 και κοινοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 1996!!!

 

         Παρατηρήσεις μου.   Από τον Ιούλιο του 1994, η κατατεθείσα αγωγή της Ισμήνης χήρας Αντωνίου Πρίγγουρη για την απόκτηση της νόμιμου μοίρας, μέχρι και σήμερα εκκρεμεί.!!! Και  ερωτάται κανείς

        Α). Γιατί ο δήμαρχος δεν προέβει στην ενημέρωση των δικαστικών αρχών για κατάργηση της δίκης, όπως όριζε ο τρίτος όρος της απόφασης του ΔΣ με αριθμό 196/95 της 10 Μαΐου του 1995, για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό με την Ισμήνη χήρα Αντωνίου Πρίγγουρη, ώστε να της δοθεί η νόμιμος μοίρα ολοκλήρου της κληρονομουμένης περιουσίας:;;;;;;;;

Β).Αφού ο κ. Δ. Παναγούλης παρίστατο στην δίκη και γνώριζε ότι η Ισμήνη χήρα Αντ. Πρίγγουρη  έπρεπε να αποδείξει στο δικαστήριο ότι έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα γ ι α τ ί  δεν ενημέρωσε τον δήμαρχο να μην προχωρήσει στον εξωδικαστικό συμβιβασμό   α μ έ σ ω ς  μ ε τ ά  τ η ν  δ ί κ η.

        Γ). Υπάρχει έγγραφο  υπογεγραμμένο από τον δήμαρχο και την Ισμήνη χήρα Αντ. Πρίγγουρη που είχε καταγγελθεί με «γεροντική ανοία» η που δεν είχε εξακριβωμένη πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα,  σύμφωνα με τις καταγγελίες στην δίκη του Ιουνίου του 1995 και η απόφαση  εκκρεμεί μέχρι και σήμερα. Και τέτοιο έγγραφο  δεν βρήκα στόν φάκελο Πρίγγουρη του τμήματος περιουσίας του δήμου το 2005.

Δ). Γιατί δεν ενημέρωσε τότε εγκαίρως τον πρόεδρο του  ΔΣ του δήμου, για την εξέλιξη της υπόθεσης στην δίκη;;;; Και

        Ε). Ο Δήμος που έχει τιμηθεί από τον διαθέτη Αντώνιο Πρίγγουρη, καθιστώντας τον κληρονόμο, γιατί δεν φρόντισε ο κ. Δ. Παναγούλης ως διάδικος  έχων γνήσια υποχρέωση «να τηρεί τους κανόνας των χρηστών ηθών και της καλής πίστεως» (116), και μάλιστα με την απειλή ποινών (205 αρ. 2 Κ. Μπέης), που  εκπροσώπησε τον Δήμο στην δίκη, να συνεχιστεί η εκδίκαση της αγωγής με αρθ. 5810/1994 τον  Νοέμβριο του 1996 σύμφωνα με τήν με αρθ, 10971/1995 απόφαση του Πολ. Πρωτ. Αθηνών ώστε να υπάρξει οριστική απόφαση εγκαίρως.

 

               Ζ).  Η Ισμήνη χήρα Αντωνίου Πρίγγουρη πέθανε το 1998 και το μυστήριο αν ήταν ψυχασθενής – πάσχουσα με γεροντική ανία – μη έχουσα πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα –  όχι, παραμένει χωρίς την εκ του νόμου δικαστική  απόφαση και χάριν της μεθόδευσης της νομικής υπηρεσίας!!!!

 

               Η).   Το 2002 και συγκεκριμένα στις 13 Φεβρουαρίου  με την υπ´αριθ. 9.124  Δήλωση Αποδοχής Κληρονομιάς, ο Δήμαρχος κυρ. Β. Γιαννακόπουλος ( σε συννενόηση – πιστεύω με την νομική υπηρεσία του δήμου ) εκ μέρους του Δήμου και οι Ευαγγελία Οικονομίδου και Μαρία Κολλάρου, ανηψιές της αποθανούσας Ισμήνης Πρίγγουρη,  προέβησαν σε αποδοχή κληρονομιάς – πλήρους κυριότητας – του 75% και του 25% της περιουσίας του Α. Πρίγγουρη, ο Δήμαρχος και οι ανηψιές αντιστοίχως.

 

                       Καί ο μέν Δήμαρχος Β. Γιαννακόπουλος αποδέχθηκε την κληρονομιά βάσει της με αριθ. Πρωτ. 33420/20.6.2001 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Περ. Αττικής σε συνδυασμό με την με αριθ. 136/95 απόφαση του ΔΣ του δήμου Αγ. Παρ/ευης απόσπασμα από τα πρακτικά της 9/95 συνεδρίασης,  που και τα δύο προσαρτήθηκαν στην αποδοχής της κληρονομιάς .!!!

              

                      Οι δε ανηψιές κυρίες Ε. Οικονομίδου και Μ. Κολλάρου, αποδέχθηκαν την κληρονομιά, ως οι κληρονόμοι που τις εγκατέστησε η αποβιώσα Ισμήνη χήρα Αντώνιου  Πρίγγουρη, βάσει των διαθηκών με αριθ. 2665/23.5.1994 και 738/19.1.1996, που συνέταξε στις συμβολαιογράφους Αθηνών Α. Κλώνη και Μαραθώνος Β. Βόγκα αντίστοιχα. ( Είχε η Ισμήνη χήρα Αντ. Πρίγγουρη, την απαιτούμενη έκ τού νόμου ικανότητα προς σύνταξην διαθήκης – testamenti factio activa –Αυτή η ικανότητα πρέπει να υπάρχει καθ´ όλον τον χρόνο διάρκειας της καταρτίσεως της διαθήκης, ιδιαιτέρως στην δεύτερη διαθήκη όπου υπάρχει η εκκρεμότητα της απόδειξης τής πλήρους δικαιοπρακτική ικανότητος και ίσως για τον λόγο αυτόν να ταξίδεψε σε συμβολαιογράφο στον Μαραθώνα;;;;). Και τούς χορηγήθηκε για το κληρονομικό αυτό δικαιώματος τους,  το πιστοποιητικό  κληρονομητηρίου με αριθμό 1091/2000, που εκδόθηκε δυνάμει της υπ´αριθ. 2584/2000 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.          

 

                     Η αποβιώσα Ισμήνη χήρα Αντώνιου  Πρίγγουρη, άφησε κληρονομιά των περιγραφομένων ακινήτων στην άνω αποδοχή κληρονομιάς, τα οποία περιήλθαν σε αυτήν από κληρονομιά του αποβιώσαντος συζύγου της Αντωνίου Πρίγγουρη, με την αγωγή που κατέθεσε στο Πολυμελές  Πρωτοδικείο Αθηνών και με αριθμό κατάθεσης 5810/1994 με την οποία ζητούσε να αναγνωρισθεί ως νόμιμη μεριδιούχος επί των κληρονομιαίων ακινήτων και κατά το ποσοστό του ενός τέταρτου 1/4   έξ´αδιαιρέτου επ´ αυτών. ( Και η οποία αγωγή με την 10971/1995 απόφαση του Πολ. Πρωτ. Αθηνών ακόμα εκκρεμεί )!!!!!

 

                 Θ).    Τον Δεκέμβριο του 2005 ( έντεκα χρόνια μετά τον θάνατο του Α. Πρίγγουρη) ο τότε Πρόεδρος του ΔΣ κ. Λεβάκος  έχοντας μοιράσει τρία [3 – (75%)] προς ένα[1- 25%] την περιουσία Πρίγγουρη, που είχε εκτιμηθεί η αντικειμενική της αξία από δημόσιους εκτιμητές, με απόφαση  του ΔΣ,  σ υ γ κ ά λ ε σ ε  το ΔΣ γιά  την λήψη απόφασης «αναζήτησης συμβολαιογράφου που θα προέβαινε  στην τακτοποίηση της κληρονομιάς» δηλ την σύνταξη των απαραίτητων εκ του νόμου συμβολαίων.

                ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ.

 

 

                   Έχοντας λοιπόν ακούσει ( γιατί από τύχη παρακολουθούσα το ΔΣ εκείνη την ημέρα) τον Πρόεδρο κ. Δ. Λεβάκο να εισηγείται το θέμα εξεπλάγην, για το πως η νομική υπηρεσία του Δήμου ήταν δυνατόν επί έντεκα χρόνια να μην είχε τακτοποιήσει  μια υπόθεση που τον καθιστούσε κληρονόμο σε μια μεγάλης αξίας περιουσία.

 

Αναζήτησα άμεσα από την υπεύθυνο του τμήματος διαχείρισης της περιουσίας του Δήμου τον φάκελο Πρίγγουρη, πήρα αντίγραφα (ιδίοις εξόδοις) των εγγράφων, τα διάβασα προσεχτικά και έχοντας την τύχη να είμαι υιός του επί δώδεκα χρόνια πρώτου δημάρχου της Αγίας Παρασκευής, δεν μου ήταν δύσκολο να αντιληφθώ  τι συνέβαινε.

                    Διαπίστωσα, δυστυχώς ( την απρόσκοπτη συνέχεια της νοοτροπίας των νομικών υπευθύνων του δήμου, από την εποχή που ο τόπος ήταν Κοινότητα.  Εμείς οι παλαιοί Αγιοπαρασκευιώτες, δυστυχώς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τις μεθοδευμένες ενέργειες των παπα——–νου και μα—λου) και την επομένη απέστειλα Εξώδικη Διαμαρτυρία Δήλωση και Πρόσκληση προς τον τότε δήμαρχο κ. Αντώνη Σιδέρη, και τους αρχηγούς των παρατάξεων Β. Γιαννακόπουλο,  και Ι. Σταθόπουλο, καθώς και λοιπούς Δημ. Συμβούλους,  να μην προβούν στην υλοποίηση της απόφασης προς τακτοποίηση της κληρονομιάς Πρίγγουρη πρωτίστως λόγω της υπάρχουσας  εκκρεμοδικίας.

 

 

                      Διότι χωρίς απόφαση της αγωγής της χήρας Πρίγγουρη έχουμε εκκρεμοδικία. Και χωρίς την οριστική απόφαση του δικαστηρίου για τον προσδιορισμό της «δικαιοπρακτικής  ικανότητας  της ενάγουσας Ισμήνης χήρας Αντωνίου Πρίγγουρη»,  η απόφαση 136/95 του ΔΣ για εξωδικαστικό συμβιβασμό  μπορεί να θεωρηθεί ως χαριστική πράξη. Επομένως πρέπει να εκδικαστεί η δίκη και υποθετικά ως συνέπεια, θα μπορούσαν να συμβούν τα εξής :

 

                 1).    Εάν το δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι η χήρα Πρίγγουρη είχε πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα»,  Επομένως νομίμως ζητούσε να της δοθεί η νόμιμος μοίρα. Ο Δήμος θα μπορούσε για την κατοχύρωση  των δικαιωμάτων του αλλά και για την προασπίσει της βούλησης του διαθέτη, «να προσφύγει στο δικαστήριο για την ερμηνεία της διαθήκης», ώστε να αποφασίσει το αρμόδιο δικαστήριο ερμηνεύοντας την διαθήκη εάν ο διαθέτης Αντώνιος Πρίγγουρης συνέστησε καθολικό καταπίστευμα η όχι.

                                                                                       .                                                                                                                                                             .          α).     Εάν το δικαστήριο αποφάσιζε ότι:

                       i).    Με την διαθήκη, συνεστήθει καθολικό καταπίστευμα, τότε η σύζυγος χήρα Αντ. Πρίγγουρη, δεν θα είχε δικαίωμα να επιζητήσει την νόμιμο μοίρα και επομένως με τον θάνατο της χήρας η περιουσία Πρίγγουρη επάγεται στον δήμο.

 

                     Όταν ο διαθέτης έχει συστήσει καθολικό καταπίστευμα. « ο είς επικαρπίαν περιορισμός να περιέχει και σύστασιν καθολικού καταπιστεύματος» ………….( Διότι δεν απαγορεύεται εις τον διαθέτην να περιορίσει τα εκ του νόμου δικαιώματα του δια καταπιστεύματος βεβαρημένου επί της κληρονομιάς)] Γ. Μπαλής παρ.98 σελ. 143.

 

                       ii).  Ότι δεν είχε συστηθεί  καθολικό καταπίστευμα τότε νομίμως η χήρα ζήτησε την νόμιμο μοίρα.                 

 

2).    Εάν το δικαστήριο είχε αποφασίσει ότι η Ισμήνη χήρα Αντωνίου Πρίγγουρη «είχε γεροντική άνοια» τότε θα υπήρχε δυνατότητα το δικαστήριο να της ορίσει δικαστική συνδρομή για την διεκπεραίωση των νομίμων διεκδικήσεων της.    

 

 

Από το 2005, δεν είχα παρακολουθήσει την υπόθεση της κληρονομιάς Πρίγγουρη, όταν απρόσμενα πέρσι τον Ιούνιο αν θυμάμαι καλά,  πληροφορήθηκα ότι ο υπεύθυνος της περιουσίας του δήμου κ. Κονταξής προετοίμαζε την επαναφορά και τακτοποίηση του θέματος, με εισηγητή τον δήμαρχο Ι. Σταθόπουλο για την « Λήψη απόφασης για την διανομή της κληρονομιάς του Ευεργέτη του Δήμου, αειμνήστου Αντ.  Πρίγγουρη με ιδιαίτεη εμμονή και επιμονή, προσπάθησαν σε δύο συνεδριάσεις του ΔΣ της 25/11/2016 και της 29/11/2016 την «πάση θυσία λύση». Γιατί;;;

 

Θα πρέπει εδώ να πληροφορήσω τους συνδημότες μας, ότι είχα ενημερώσει τον κ. Κονταξή για τα σαφέστατα νομικά και ηθικά κενά, που παρουσίαζε η από δεκαετίας και πλέον προσπάθεια τακτοποίησης της υπόθεσης Πρίγγουρη. Επειδή κατάλαβα από τα συμφραζόμενα της  συζήτησης, την πρόθεση που είχε η διοίκηση του δήμου να προχωρήσει στην επιπόλαια και πρόχειρη τακτοποίηση της υπόθεσης, υπενθύμισα στους δήμαρχο  Ι. Σταθόπουλο και πρόεδρο του ΔΣ κ. Γ. Βλάχο, την Εξώδικη Διαμαρτυρία Δήλωση και Πρόσκληση που τους είχα κοινοποιήσει το 2005. Επίσης τους ενημέρωσα ότι η νομική υπηρεσία προσφάτως με είχε πληροφορείσει ότι καμία από τις προυπάρχουσες εκκρεμότητες της υπόθεσης δεν είχε διευθετηθεί. Επομένως η όποια προσπάθεια  τακτοποίησης χωρίς δικαστική απόφαση της αγωγής που εκκρεμοδικούσε θα έπασχε.

 

                 Η εμμονή της διοίκησης ( δήμαρχος, πρόεδρος ΔΣ και αντιδήμαρχος ) να δοθεί λύση δια της χρήσεως της «γνωμοδότησης από εξωτερικό νομικό» και η φαιδρή δικαιολογία που τόλμησε «να ψελλίσει», ο κατά τα άλλα σοβαρός επιστήμονας και αντιδήμαρχος,  της δήθεν «απειλής της νομικής υπηρεσίας από εμένα»  ώστε να υπερψηφιστεί από το ΔΣ η εισήγησή του, ως πολιτική ενέργεια, ζυγίστηκε και ευρέθη όχι μόνο ελλιποβαρής αλλά και ότι όζει διαπλοκή.

 

                Ας έχουν υπ´όψην οι κύριοι, κύριοι, Δήμαρχος Ι. Σταθόπουλος, πρόεδρος του ΔΣ  Γ. Βλάχος και ο Αντιδήμαρχος Δ. Κονταξής (και γραπτώς ως δώρο των πρόσφατων ονομαστικών των εορτών ) τις αποφάσεις του ΣτΕ περί γνωμοδοτήσεων.

 

1).Όρια της οικειοθελούς γνωμοδοτικής διαδικασίας.

–          Το αποφασίζον όργανο δεν μπορεί να καταστήσει σύμφωνη την οικειοθελή γνώμη, η οποία είναι πάντοτε απλή. Επομένως στερείται εκτελεστότητας (ΣτΕ 1827/ /2002) και

2). Απόφαση ΣτΕ 830/2010. Οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που εκδίδονται προς καθοδήγηση των ενεργειών της Διοικήσεως επί υποβαλλομένων σχετικώς ερωτημάτων δεν αποτελούν εκτελεστές διοικητικές πράξεις και δεν προσβάλλονται παραδεκτώς με αίτηση ακυρώσεως. Ούτε η αποδοχή γνωμοδοτήσεως του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους προσδίδει στη γνωμοδότηση εκτελεστό χαρακτήρα… 

 

                Εικοσιδύο ολόκληρα χρόνια, επαναλαμβάνω εκκρεμεί η υπόθεση Α. Πρίγγουρη. Και δεν είναι η μόνη μακροχρόνια εκκρεμότητα του δήμου μας. Όπως το κληροδότημα Σιστοβάρη, εκκρεμεί σαράντα δύο χρόνια. Ομοίως και η κατασκευή δημαρχείου, εκκρεμεί επίσης σαράντα δύοχρόνια. Η κατασκευή του κολυμβητηρίου, η ορθολογική διαχείρηση του Γιαβάσειου η και του Ασημακοπούλειο, Η πραγματική αξιοποίηση του «μουσείου Ιόλα» που λόγω ακριβώς της «αβελτηρίας των δημοτικών αρχών» μετεξελίχθηκε σε διεκδίκηση της «ερειπωμένης βίλας Ιόλα» ώστε στό μέλλον να την αναδείξει σε πολιτιστικό πόλο του δήμου χωρίς να έχουν εξετασθεί – αξιολογηθεί-αξιοποιηθεί, οι « δεσμευτικού όροι του Υπουργείου Πολιτισμού»  ο «άξιος  Αντιδήμαρχος Πολιτιστικών Εκδηλώσεων».  κλπ, κλπ, κλπ.

 

                Και όλες οι εκκρεμότητες οφείλονται βασικα σ´ενα και μόνο γεγονός στο ότι το Αξίωμα του Δημάρχου Έπαψε να είναι συνυφασμένο με την προσφορά στον τόπο σου αλλά έχει εξελιχθεί σε προςδοφόρα οικονομική ενασχόληση. Δέν είναι τυχαίο ότι η τοπική αυτοδιοίκηση  συγκαταλέγεται στους τρεις ποιό διεφθαρμένους οργανισμούς της χώρας!!!!

         

                 Εκκρεμούν λοιπόν οι υποθέσεις όχι λόγω της έλλειψης γνώσης του τρόπου προστασίας της περιουσίας η τακτοποίησης της όποιας υπόθεσης  από την νομική υπηρεσία του δήμου και τον εκάστοτε μη νομικό στο επάγγελμα δήμαρχο, αλλά από μια καλά μεθοδευμένη πατέντα,  η νομική υπηρεσία να γνωμοδοτεί, η διοίκηση να εκτελεί με τις αποφάσεις των εκλεγμένων οργάνων και ο ελεκτικός μηχανισμός να παραμένει προκλητικά απαθής. Αυτή είναι η ηπιότερα άποψη επί του θέματος, για να μην δημιουργούνται άλλες πονηρές σκέψεις.

 

 Κώστας Κατσάρας