Γράφει η Λένα Μαρκή
Όταν ξεκινούσα την επαγγελματική μου σταδιοδρομία, μία κυρία ανώτερη στην ιεραρχία, μου είχε πει πως ακόμα κι αν κάνω κάποιο λάθος ή κάτι δεν μου πάει καλά, να το συζητάω και να μην κρύβω τίποτα κάτω από το χαλί, γιατί κάποια στιγμή η μυρουδιά θα με προδώσει. Ήταν μια συμβουλή που όλα τα υπόλοιπα χρόνια προσπάθησα να ακολουθώ.
Το «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον» είναι ευρέως γνωστό, αλλά ορισμένοι προτιμούν να το αγνοούν και να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους ή και πίσω από τις γραμματείς τους ενίοτε. Κάτι τέτοιο έγινε και με το Δήμαρχο κ. Σταθόπουλο.
Έχοντας στα χέρια του ή για την ακρίβεια στο γραφείο του την γνωμοδότηση του δικηγόρου κ. Μπάκα για το Σιστοβάρη, προτίμησε να την … αγνοήσει ελπίζοντας ότι αυτή θα εξαφανιστεί από μόνη της. Να όμως που η «μυρουδιά» που λέγαμε πιο πάνω, άρχισε να αναβλύζει.
Ο κ. Γκιζιώτης αρχικά ρώτησε αν πληρώθηκε ο κ. Μπάκας για τη γνωμοδότηση που κατέθεσε και αργότερα ο κ. Ζορμπάς ζήτησε τη γνωμοδότηση που είχε στα χέρια του ο Δήμαρχος από τις 15 Δεκεμβρίου 2015! Και στις δύο περιπτώσεις ο Δήμαρχος αρνήθηκε ότι την είχε, μέχρι που στριμώχθηκε και επέλεξε να ρίξει το φταίξιμο στους υφισταμένους του! Δημόσια στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά την προσφιλή τακτική του, εξέθεσε τις γραμματείς του γιατί δεν του «υπέδειξαν ότι ένα σημαντικό έγγραφο βρισκόταν πάνω στο γραφείο του»!!!
Μια τακτική που τον εξέθεσε ανεπανόρθωτα και επιπλέον δεν του έλυσε το πρόβλημα. Έχοντας λοιπόν στα χέρια του μια καυτή πατάτα και γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να την αποφύγει επ’ άπειρον, θα μπορούσε να συμβουλευτεί τους ειδικούς συμβούλους που χρυσοπληρώνουμε ως Δήμος και να κινηθεί ανάλογα.
Επειδή όμως ακόμα και τώρα ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος δεν βγαίνει δημόσια ως οφείλει να ενημερώσει τους πολίτες και επειδή κάποιοι διερωτώνται για το περιεχόμενο της γνωμοδότησης του κ. Μπάκα, το AgiaParaskevi-images ερευνώντας έφτασε μέχρι αυτή και σας ενημερώνει.
Καταρχάς πράγματι τα έγγραφα παραδόθηκαν στο Δήμο στις 14/12/2015 και στο Γραφείο Δημάρχου στις 15/12/2015 όπως αποδεικνύεται από την πρώτη σελίδα της γνωμοδότησης.
Όπως αναφέρεται μέσα στη γνωμοδότηση με την υπ’ αριθμ. 351/2007 απόφαση η Δημαρχιακή Επιτροπή του Δήμου Αγίας Παρασκευής εγκρίνει την προέγκριση άδειας ίδρυσης καταστήματος «… με τον όρο της ανάκλησης εφόσον η εκδοθησόμενη απόφαση του Δικαστηρίου επί της συζητούμενης την 30-1-2008 αγωγή μας κρίνει ότι οι πράξεις στις οποίες έχει προβεί η αιτούσα δεν είναι σύμφωνες με τις διατάξεις περί τακτικής διαχείρισης και εκμετάλλευσης και υπερβαίνουν αυτές, οπότε ο Δήμος θα ενεργήσει σύμφωνα με το διατακτικό της και θα προβεί στην ανάκληση της χορηγηθείσης αδείας η οποία τελεί υπό τον όρο αυτό». Η σχετική πρόβλεψη έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα σε ισχύ.
Λαμβάνοντας υπόψην ότι:
α) Στα πλαίσια της αντιδικίας μεταξύ του επιχειρηματία και του Δήμου κατέστη σαφής η ομόφωνη θέση τόσο των δικαστηρίων της ουσίας, όσο και του Αρείου Πάγου, αφ’ ενός ότι σύμφωνα με τη βούληση του διαθέτη το δικαίωμα του προκληροδόχου στη διαχείριση του κτηρίου περιοριζόταν στη διενέργεια πράξεων οίκησης και τακτικής διαχείρισης και αφ’ ετέρου ότι στην έννοια της τακτικής διαχείρισης περιλαμβάνονται μόνο οικοδομικές εργασίες συντήρησης και μικροπροσθήκες, που εξ ορισμού δεν περιλαμβάνουν τις εργασίες κατεδάφισης και εκτεταμένης οικοδομική επέκτασης στις οποίες προέβη ο κληροδόχος και ο πληρεξούσιος αυτού επιχειρηματίας.
β) Σε βάρος του επιχειρηματία Λ. Σ. επεβλήθη τελεσίδικη ποινική καταδίκη για οικοδομικές εργασίες στο ακίνητο καθ’ υπέρβαση της υφιστάμενης και αναθεωρηθείσης οικοδομικής αδείας. Ειδικότερα γιατί προέβη στην κατεδάφιση του μεγαλύτερου μέρους της παλαιάς διώροφης οικίας καθ’ υπέρβαση της υπ’ αριθμ. 119/2006 οικοδομικής αδείας και των υπ’ αριθμ. 1246/2006 και 257/2007 αναθεωρήσεων αυτής. Εκ τούτων προκύπτει ότι η χορηγηθείσα άδεια λειτουργίας του καταστήματος εξεδόθη από το Δήμο Αγίας Παρασκευής κατά πλάνη περί τα πράγματα, δηλαδή υπό την πεπλανημένη εντύπωση ότι οι σχετικές εγκαταστάσεις ήταν νόμιμες από πολεοδομική άποψη.
Κατά τη γνώμη του κ. Μπάκα «συντρέχουν οι προϋποθέσεις ανάκλησης της άδειας λειτουργίας υγειονομικού ενδιαφέροντος και μάλιστα υφίστανται δύο (2) διακριτοί μεταξύ τους λόγοι ανάκλησης, οι οποίοι υπό τις ανωτέρω προϋποθέσεις δύναται να χρησιμοποιηθούν ως επάλληλες αιτιολογίες ανάκλησης».
Για να συμπληρώσει ότι κατά πάγια νομολογιακή αρχή η Διοίκηση έχει σχεδόν πάντα διακριτική ευχέρεια να ανακαλέσει τι πράξεις της. Στην υπό κρίση περίπτωση δεν προκύπτει να υφίσταται ειδική διάταξη νόμου που να υποχρεώνει τη Διοίκηση να προβεί στην ανάκληση της άδειας, οπότε εντάσσεται στην διακριτική ευχέρεια του Δήμου.
Σε περίπτωση λήψης απόφασης μη ανάκλησης της άδειας λειτουργίας πρέπει να διαλαμβάνονται στο σκεπτικό της απόφασης συγκεκριμένοι λόγοι δημοσίου συμφέροντος και άλλοι (π.χ. προστασία θέσεων εργασίας, το οικονομικά επωφελές των οικοδομικών εργασιών για το Δήμο, ενδεχόμενα ανταλλάγματα του Δήμου, κλπ) που να δικαιολογούν την κατά διακριτική ευχέρεια λήψη απόφασης περί μη ανάκλησης, κατά τρόπο ώστε να μην μπορεί να κινηθεί οποιαδήποτε ποινική διαδικασία σε βάρος όσων αποφασίσουν τη μη ανάκληση της άδειας.
Συμπερασματικά συντρέχουν νόμιμες προϋποθέσεις που επιτρέπουν την ανάκληση της εν λόγω άδειας, η λήψη της σχετικής απόφασης εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του Δήμου με την στάθμιση των ειδικότερων δεδομένων τη περίπτωσης.
Κατόπιν τούτων αντιλαμβανόμαστε ότι καλείται η Δημοτική Αρχή να επιλέξει αν θα προβεί στα όσα επιζητούσε διακαώς ως αντιπολίτευση ή θα αρκεστεί σε ανταλλάγματα.
Για να είμαστε ρεαλιστές και αντικειμενικοί είναι μεγάλο ρίσκο να κλείσει μία επιχείρηση που απασχολεί 50 και πλέον υπαλλήλους και φυσικά είναι δύσκολο έως αδύνατον να επανέλθει η έκταση στην πρότερη μορφή της. Αυτό που μένει στο Δήμο είναι να διαπραγματευτεί όσο το δυνατόν περισσότερα ανταλλάγματα προς όφελος της πόλης και των κατοίκων της.
Εκτός αν ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος αψηφήσει το όποιο πολιτικό κόστος και ανακαλέσει την άδεια λειτουργίας του καταστήματος, κάτι που ζητούσε έντονα από τον προηγούμενο Δήμαρχο κ. Ζορμπά.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
–
(*Δημοσιεύονται ορισμένες σελίδες από τη γνωμοδότηση του κ. Κ. Μπάκα που κρίθηκαν ως οι πιο σημαντικές.)
—–
