ΠΡΟΣ : Δημοτικό Συμβούλιο
ΘΕΜΑ Συμπληρωματικές Θέσεις –Απόψεις για το προς Διαβούλευση Αθλητικό Κέντρο
1. Ο Σύλλογος Πευκακίων <<η Αναγέννηση>> με το αριθμ πρωτ 955/25-5-2020 έγγραφό του, αφού έλαβε υπόψη
Το προτεινόμενο από τον Δήμο για διαβούλευση σχέδιο αθλητικών εγκαταστάσεων.
Την εδώ και 15 χρόνια αναμονή και προσμονή δημιουργίας αθλητικών εγκαταστάσεων,
Τις έγγραφες προτάσεις των μελών – φίλων του Συλλόγου και των κατοίκων.
Τις σκέψεις – θέσεις και αποφάσεις του Δ. Σ κατά την συνεδρίαση της 15/5 και 24/5
Τις έγγραφες επισημάνσεις και προτεινόμενες αλλαγές για το προς διαμόρφωση κείμενο και δομή του από μέλη του Δ.Σ.
Την υφιστάμενη Νομολογία , τους Νόμους του Κράτους , τα πολεοδομικά δεδομένα που διέπουν και καθορίζουν τη χρήση γής και το είδος των επιτρεπτών και προβλεπόμενων αθλητικών εγκαταστάσεων, που μπορεί να αναπτυχθούν σε μια περιοχή Αμιγούς Κατοικίας
Υπέβαλλε την παραπάνω, ενδεικτική άποψη –θέση – πρόταση, η οποία βεβαίως χρήζει περαιτέρω βελτιώσεως σε προτεινόμενες αθλητικές εγκαταστάσεις και πολύ περισσότερο σε χωροθέτηση αυτών.
2. Ο Σύλλογος κατηγορηματικά δηλώνει, ότι θέλει και επιζητά , όπως προαναφέρθηκε με την εδώ και 15 χρόνια αναμονή και προσμονή , να γίνουν αθλητικές εγκαταστάσεις οι προβλεπόμενες με την κείμενη και υφιστάμενη νομοθεσία και πολεοδομικούς όρους και προϋποθέσεις.
3. Στο Προκαταρκτικό –Προληπτικό στάδιο που βρισκόμαστε , θέλει και αναζητά να θέσει προβληματισμούς και ζητάει από τις Υπηρεσίες του Δήμου Τεχνική, πολεοδομία αλλά κυρίως Νομική, να τους εξετάσουν , προκειμένου να μην αναλώσουμε χρήμα αλλά κυρίως χρόνο σε ατέρμονες συζητήσεις –διαβουλεύσεις.
4. Θεωρεί, ότι όλοι οι φορείς της πόλεως και φυσικά όλες οι πολιτικές παρατάξεις έχουν ως προτεραιότητα το ενδιαφέρον τους για αυτό. Ένα τέτοιο έργο χρειάζεται προσοχή, μεράκι και ευαισθησία. από όλους!!!
5. Δεν χρειάζεται να κάνουμε μεγαλεπήβολα πράγματα, αλλά να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι που θα συνδυάσει και θα καλύψει τια ανάγκες σε αθλητικές εγκαταστάσεις, αλλά και τη χαρούμενη πλευρά της ζωής, αναβαθμίζοντας την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής μας.
6. Εν κατακλείδι, πιστεύουμε ακράδαντα, ότι σε μια υπεύθυνη και με όραμα Δημοτική αρχή καθώς και σε όλες τις Δημοτικές παρατάξεις, αρχές και Συλλόγους της πόλεως, μέσω του διαλόγου και της διαβούλευσης θα πρυτανεύσει και θα υπερισχύσει η καλαισθησία , η ποιότητα ζωή και η προσαρμογή στο φυσικό ανάγλυφο περιβάλλον και προπάντων η νομιμότητα.
7. Έτσι λοιπόν, παραθέτουμε για εξέταση από τις υπηρεσίες του Δήμου, εκτός από τα πολεοδομικά-νομικά στοιχεία που αναφέρθηκαν στο αρχικό έγγραφο και συγκεκριμένα το Π.Δ 59/2018 και τον Ν 4479/2017 που καθορίζουν ποιές αθλητικές εγκαταστάσεις ΧΩΡΙΣ ΘΕΑΤΕΣ επιτρέπονται, και τις παρακάτω Νομολογίες για υποστήριξη τήρησης περιβαλλοντικών –οικιστικών και Διοικητικών μέτρων , κατά και μετά τον ρυθμιστικό σχεδιασμό της Διοίκησης. ιδιαίτερα σε περιοχή Αμιγούς χαρακτήρα.
Νομολογίες για υποστήριξη τήρησης περιβαλλοντικών –οικιστικών και Διοικητικών μέτρων κατά και μετά τον ρυθμιστικό σχεδιασμό της Διοίκησης ιδιαίτερα σε περιοχή Αμιγούς χαρακτήρα.
1. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. ΣτΕ Ολ. 1295/2011, 2281/1992 κ.α.) «με τις διατάξεις του άρθρου 24 του ισχύοντος Συντάγματος το οικιστικό, φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, από το οποίο εξαρτάται η ποιότητα ζωής και η υγεία των κατοίκων των πόλεων και των οικισμών, έχει αναχθεί σε συνταγματικά προστατευόμενη αξία.
2. Ειδικότερα, για την προστασία του οικιστικού περιβάλλοντος υφίσταται υποχρέωση της πολιτείας για την αναβάθμισή του και τη διαμόρφωση των καλύτερων δυνατών όρων διαβιώσεως των πολιτών.
3. Για την εξυπηρέτηση των σκοπών αυτών επιβάλλεται η λήψη νομοθετικών και διοικητικών μέτρων που συντελούν στην αναβάθμιση του οικιστικού περιβάλλοντος, προς το σκοπό της βελτίωσης της ποιότητας ζωής, πάντως δε απαγορεύεται η λήψη μέτρων που επιφέρουν την επιδείνωσή του.
4. Κατά τη λήψη των ως άνω μέτρων, τα αρμόδια όργανα οφείλουν να σταθμίζουν και άλλους παράγοντες, αναγόμενους στο γενικότερο δημόσιο συμφέρον, η στάθμιση όμως πρέπει να γίνεται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται η βιώσιμη ανάπτυξη, στην οποία απέβλεψε ο συνταγματικός, αλλά και ο κοινοτικός νομοθέτης. Κατά τη στάθμιση αυτή τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις δυσμενείς επιπτώσεις στο φυσικό, οικιστικό και πολιτιστικό περιβάλλον και να επιλέγουν, μεταξύ περισσοτέρων εναλλακτικών λύσεων, τη βέλτιστη από περιβαλλοντική πλευρά ή και να μην παρέχουν έγκριση για την εκτέλεση του έργου, αν οι επαπειλούμενες δυσμενείς συνέπειες υπερακοντίζουν τα οφέλη από τη λειτουργία του έργου.»
5. Συνεπώς η διοίκηση κατά τη μόρφωση της κρίσεώς της για τη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν ή έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον, οφείλει να λάβει υπόψη την ανάγκη προστασίας του οικιστικού και φυσικού περιβάλλοντος και να πάρει τα κατάλληλα προς τούτο μέτρα, ή να απόσχει από την έκδοση δυσμενών γι` αυτό πράξεων, κινούμενη όμως πάντα μέσα στη δέσμη των πιο πάνω κριτηρίων, που κατευθύνουν τη σχετική νομοθετική δράση (πρβλ. ΣτΕ 810/1977)
6. Στην προκειμένη περίπτωση η πρόταση του Δήμου, με την οποία προβλέπεται και χωροθετείται:
• Ανοικτό γήπεδο ποδοσφαίρου διαστάσεων 90χ60 ,στο οποίο αναπτύσσονται 4 γηπεδάκια 5χ5 και δύο 7χ7 με πλήρη υποδομή λειτουργίας (αποδυτήρια ομάδων και διαιτητών, ιατρείο, γραφείο)
• Κλειστό γυμναστήριο μπάσκετ-βόλεϊ 400 θέσεων, με συνοδευτικές εγκαταστάσεις
• Ένα βοηθητικό γήπεδο μπάσκετ-βόλευ με στέγαση ελαφρού τύπου (κάλυψη τύπου μπαλόνι)
• Μία παιδική χαρά
• Υπαίθρια όργανα γυμναστικής
• Τοίχος αναρρίχησης (στο τοιχίο αντιστήριξης ύψους 6 μέτρων)
- Διαδρομή περιπάτου μήκους 320 μέτρων
• Τρία ανοικτά γήπεδα μπάσκετ-βόλευ
• Δύο γήπεδα μπίτς-βόλεϊ
• Πέντε γήπεδα τέννις με οποιαδήποτε επιλογή δαπέδου
• Συγκρότημα αποδυτηρίων ποδοσφαίρου και τέννις
• Συγκρότημα πλήρων αποδυτηρίων ανδρών- γυναικών για τα υπόλοιπα αθλήματα πλην ποδοσφαίρου( σε όλα τουαλέτες ΑμΕΑ, ντουζιέρες, νιπτήρες, χώροι αποθήκευσης κλπ)
• Αναψυκτήριο με δυνατότητα τραπεζοκαθισμάτων εσωτερικά και εξωτερικά
- Γραφεία με πλήρη υποδομή για 10 υπαλλήλους
• 79 θέσεις στάθμευσης κατανεμημένες περιμετρικά
• 76 θέσεις στάθμευσης στο όμορο Ο.Τ. 445
Δεν τηρεί τις ανωτέρω προυποθέσεις και μάλιστα, αναφέρει χαρακτηριστικά στην αιτιολόγησή του ο μελετητής (αριθμ πρωτ 32937),ότι για την συγκεκριμένη επιλογή των αθλητικών εγκαταστάσεων λήφθηκε υπόψη << η εμπειρία ετών από τα αιτήματα Σωματείων, ομάδων και απλών πολιτών, και ότι προσπάθησε να εκτονώσει ικανοποιητικά τις ανάγκες όλων >>
7. Έτσι είναι προφανές και έκδηλο ότι δεν λήφτηκαν, υπόψη οι πολεοδομικές- νομολογιακές και οι υφιστάμενοι νόμοι καθώς κατά την άποψή μας, η προτεινόμενη λύση δεν είναι η βέλτιστη επιλογή από περιβαλλοντική πλευρά αφού είναι βέβαιο ότι επιφέρει σημαντικές δυσμενείς επιπτώσεις για το φυσικό και οικιστικό περιβάλλον και μάλιστα μέσα σε περιοχή αμιγούς κατοικίας , εντός της οποίας , σύμφωνα με την πάγια νομολογία του ΣτΕ (βλ. ΣτΕ 2230/2008) επιτρέπεται η κατασκευή μικρού μεγέθους αθλητικών εγκαταστάσεων «που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες για αθλητισμό και αναψυχή των κατοίκων της περιοχής» και μόνον.
8. Ειδικότερα έχει κριθεί (βλ. ΣτΕ 2230/2008) ότι το κριτήριο αυτό, δηλαδή η εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών των κατοίκων των περιοχών αμιγούς κατοικίας για αθλητισμό και αναψυχή, αποτελεί το μοναδικό κριτήριο με το οποίο θα κρίνεται, κάθε φορά, αν συγκεκριμένο αθλητικό έργο επιτρέπεται σε περιοχή αμιγούς κατοικίας .
9. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, το επίδικο έργο, λόγω των διαστάσεών του, αποτελεί αθλητική εγκατάσταση μείζονος σημασίας και υπερβαίνει το αναγκαίο μέγεθος για την εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών για αθλητισμό και αναψυχή των κατοίκων της περιοχής και συνεπώς αποτελεί αθλητική εγκατάσταση μη επιτρεπόμενη σε περιοχή αμιγούς κατοικίας.
10 Αντιθέτως, η βέλτιστη από περιβαλλοντική πλευρά λύση που λαμβάνει υπόψη το ειδικό πολεοδομικό καθεστώς της περιοχής, το επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης και συντελεστή δόμησης του συγκεκριμένου οικοπέδου και εξασφαλίζει την αρμονική ένταξη της οικοδομής στο φυσικό περιβάλλον και την ελάχιστη δυνατή επέμβαση στα υπάρχοντα δένδρα (ΣτΕ 412/1993 Ολομ.) είναι η ενδεικτική άποψη –θέση – πρόταση του συλλόγου Πευκακίων , η οποία προτάθηκε προς διαβούλευση με το αριθμ πρωτ 955/25-5-2020 έγγραφό του, η οποία βεβαίως χρήζει περαιτέρω βελτιώσεως σε προτεινόμενες αθλητικές εγκαταστάσεις και πολύ περισσότερο σε χωροθέτηση αυτών και ήταν η παρακάτω :
α. Περιμετρικό περιπατητικό μονοπάτι με ποδηλατόδρομο
β. Ένα αναψυκτήριο
γ. Δύο γήπεδα τένις
δ. Δύο ανοικτά γήπεδα μπάσκετ
ε. Δύο γήπεδα 5Χ5
στ. Μία ράμπα άλματος ποδηλάτων
ζ. Μια παιδική χαρά
η. Υπαίθρια αθλητικά όργανα
θ. Ένα υπαίθριο θεατράκι, όπως της κεντρικής πλατείας
ι. Αίθουσα πολιτιστικών εκδηλώσεων
ια. Τουαλέτες W/C αντρών- γυναικών και Α.Μ.Ε.Α
ιβ Σε όλο τον υπόλοιπο χώρο διατηρείται το υπάρχον πράσινο, φυτεύονται νέα δένδρα, γκαζόν, παρτέρια με λουλούδια, βότανα, τοποθετούνται παγκάκια, σύγχρονος φωτισμός και ενδιάμεσοι διάδρομοι που θα ενώνουν τις εγκαταστάσεις με φιλικά προς το περιβάλλον υλικά, τα οποία θα δένουν και με την αισθητική της συνοικίας μας.
ιγ. Ο όλος χώρος να περιφραχτεί με χαμηλό τοιχίο και αισθητικό κάγκελο
ιδ. Μηδενισμός των περιμετρικών θέσεων στάθμευσης
ιε.. ιδιαίτερη μέριμνα για τον χώρο στάθμευσης του ΟΤ 445
11. Άλλωστε κατά το στάδιο της Προληπτικής προστασίας , στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε τώρα, η νομική προστασία του περιβάλλοντος πρέπει κατά την εφαρμογή της συνταγματικής επιταγής του άρθ. 24 παρ. 1 Συντ. να είναι προσανατολισμένη στην πρόληψη των περιβαλλοντικών ζημιών.
12. Η αρχή της προλήψεως η οποία, μαζί με την αρχή της προφύλαξης, συνιστά πρωταρχικό στόχο της περιβαλλοντικής πολιτικής του κοινοτικού δικαίου, ισχύει και στο δικονομικό δίκαιο. Πραγματώνεται με τη διαμόρφωση ενός πλήρους συστήματος προληπτικής δικαστικής προστασίας του περιβάλλοντος, έτσι ώστε να αποτρέπεται η δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων που θα καθιστούσαν άνευ ουσίας την οριστική δικαστική προστασία. Γίνεται δεκτό ότι το δικαίωμα προσωρινής δικαστικής προστασία είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο, ως έκφανση του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας που απορρέει από το άρθ. 20 Συντ. σε συνδυασμό με το άρθρο άρθ. 25 παρ. 1 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο όλα τα κρατικά όργανα οφείλουν να διασφαλίζουν την άσκηση των δικαιωμάτων του πολίτη.
13. Η συνταγματική καθιέρωση της προληπτικής προστασίας του περιβάλλοντος επιβάλλει την ευρεία θεώρηση της έκτασης του δικαιώματος του πολίτη να ζητήσει την προληπτική προστασία των περιβαλλοντικών αγαθών και τη διασταλτική ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του δικονομικού δικαίου. Η προσωρινή δικαστική προστασία αποτελεί, όπως γίνεται δεκτό από τη νομολογία του ΔΕΚ, περιεχόμενο του δικαιώματος αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και στο πλαίσιο της κοινοτικής έννομης τάξης 1 (1 Βλ. ΔΕΚ Υποθ. 0-2/3/1989 απόφ. της 19.6.1990)
14. Έννομο συμφέρον για άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως εναντίον κάθε διοικητικής πράξεως με την οποία παραβιάζεται το δικαίωμα στο περιβάλλον μέχρι και την έκδοση της οικοδομικής άδειας, έχει κάθε κάτοικος της περιοχής και πολύ περισσότερο ο Εξωραϊστικός και Φυσιολατρικός Σύλλογος Πευκακίων, του οποίου ο σκοπός του σύμφωνα με το άρθρο 2 του καταστατικού του είναι η επιδίωξη δημιουργίας εξωραϊστικών και κοινωφελών έργων στην περιοχή και εν γένει πάσα ενέργεια , η οποία τείνει στον εξωραϊσμό της περιοχής και την προάσπιση των συμφερόντων των μελών.
15. Το έννομο συμφέρον ως προϋπόθεση του παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως προβλέπεται στο άρθρο 47 π.δ. 18/1989 σύμφωνα με το οποίο: «Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα έστω και μη χρηματικά προσβάλλονται από αυτήν».
16. Επισημαίνεται ιδιαίτερα η 2230/2008 ΣΤΕ ( 467877) απόφαση του ΣΤΕ και τα σκεπτικά της ,στην προσπάθεια δημιουργίας αθλητικής εγκατάστασης σε περιοχή αμιγούς κατοικίας σε
εκτός σχεδίου περιοχή σε αίτηση αναιρέσεως και ακυρώσεως κατά του Υπουργού Περιβάλλοντος για τους όρους και περιορισμούς δομήσεως, του Υπουργού Πολιτισμού , της απόφασης του Νομάρχη, της Πολεοδομικής Υπηρεσίας του Δήμου για την οικοδομική άδεια που εξέδωσε της, της Εταιρείας που είχε αναλάβει το έργο καθώς και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.
17. Μετά τη δημόσια συνεδρίαση, το Δικαστήριο συνήλθε και αφού μελέτησε τα σχετικά έγγραφα, αποφάσισε κατά τον νόμο με τα παρακάτω σκεπτικά:
Α. Σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, στις οποίες επιτρέπεται η χρήση αθλητικές εγκαταστάσεις, ως επιτρεπόμενες αθλητικές εγκαταστάσεις νοούνται εκείνες που δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέγεθος για την εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών για αθλητισμό και αναψυχή των κατοίκων της περιοχής.
Β. Ο καθορισμός των χώρων ανέγερσης κτιρίων που εξυπηρετούν δημόσιο, δημοτικό ή κοινωφελή σκοπό υπόκειται σε χωροταξικό ή πολεοδομικό σχεδιασμό και αυτοί καθορίζονται, με την έγκριση τοπικού ρυμοτομικού σχεδίου βάσει του οποίου στη συνέχεια καθορίζονται όροι και περιορισμοί δόμησης για την ανέγερση του επίδικου αθλητικού κέντρου δημοσιεύθηκε δε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 125/20.11.2006, τεύχ.
Δεδομένου, όμως, ότι η πράξη αυτή δεν είναι, κατά νόμο, ατομική δημοσιευτέα πράξη, η προθεσμία
για την άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατ` αυτής ξεκινά για τους τρίτους από την πλήρη γνώση της, έστω και αν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καθόσον η τήρηση εν προκειμένω από τη Διοίκηση ενός τύπου οικειοθελώς δεν μπορεί να περιορίσει το δικαίωμα εννόμου προστασίας των αιτούντων, τροποποιώντας την αφετηρία της προθεσμίας για την άσκηση της αιτήσεως ακυρώσεως (βλ. ΣτΕ 2540/2005).
Γ. Η κατάταξη ενός έργου στις κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων που προβλέπει περιβαλλοντική νομοθεσία ,γίνεται σε μεταγενέστερο στάδιο.
Δ. Στο άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος περιέχεται η επιταγή για ορθολογική χωροταξία και πολεοδομία, της οποίας ουσιώδες στοιχείο είναι ο καθορισμός ή η τροποποίηση των χρήσεων γης της πόλης. Εξ άλλου, το από 23.2.1987 Π.Δ. περί κατηγοριών και περιεχομένου χρήσεων γης (ΦΕΚ Δ`166) καθορίζει στο άρθρο 1 (ήδη άρθρο 230 του Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας) τις κατηγορίες χρήσεων γης στις περιοχές των γενικών πολεοδομικών σχεδίων αφενός μεν σύμφωνα με την γενική πολεοδομική τους λειτουργία (παρ. Α: αμιγής κατοικία, γενική κατοικία, πολεοδομικά κέντρα κλπ.)
Ε. Επειδή, από τον συνδυασμό των συνταγματικών διατάξεων προς τις διατάξεις του Π.Δ. της 23.2.1987 και ιδίως εκείνων των άρθρων 2 επ. αυτού, στις οποίες ορίζεται ότι σε κάθε κατηγορία
χρήσεων επιτρέπονται μόνον οι εκεί αναφερόμενες χρήσεις, συνάγεται ότι με την ισχύουσα νομοθεσία καθιερώνεται το σύστημα της τυποποίησης των κατηγοριών χρήσεων γης. Κατά το σύστημα αυτό, η διενεργούσα τον πολεοδομικό σχεδιασμό διοίκηση δεν είναι ελεύθερη να αναμειγνύει τις χρήσεις γης, νοθεύουσα τις ορισθείσες με το διάταγμα κατηγορίες, αλλά οφείλει να επιλέγει για κάθε περιοχή μία κατηγορία χρήσεων με το περιεχόμενο το οποίο ορίζουν οι ως άνω διατάξεις και με εξυπακουόμενη την δυνατότητα να αφαιρεί ορισμένες από τις επιτρεπόμενες χρήσεις, εφ` όσον δεν παραβλάπτεται η πολεοδομική λειτουργία της οικείας κατηγορίας.
Περαιτέρω, εντός της αυτής κατηγορίας δεν επιτρέπεται να ανατρέπεται η να παραβλάπτεται η πολεοδομική της λειτουργία με την προσθήκη των υπολοίπων επιτρεπομένων χρήσεων σε τέτοια
αναλογία που να ανατρέπεται η κύρια χρήση (π.χ. επί αμιγούς κατοικίας η χρήση της κατοικίας πρβλ. ΣτΕ 3756/2000, Π.Ε 700/95, 287,522/96).
ΣΤ. Εξάλλου, στις περιοχές αμιγούς κατοικίας, στις οποίες η κύρια χρήση είναι η κατοικία, εξυπακούεται ότι, προκειμένου να μην υποβαθμίζεται η κύρια αυτή πολεοδομική τους λειτουργία, τα
έργα τα οποία εξυπηρετούν τις λοιπές επιτρεπόμενες χρήσεις πρέπει να αποβλέπουν πρωτίστως στην εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών των κατοίκων των εν λόγω περιοχών. Συνεπώς, σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, στις οποίες επιτρέπεται κατ` αρχήν η χρήση «αθλητικές εγκαταστάσεις», ως επιτρεπόμενες αθλητικές εγκαταστάσεις νοούνται οι εγκαταστάσεις οι οποίες, ενόψει του εμβαδού, του όγκου, της δυνατότητας υποδοχής αθλουμένων και θεατών και της συνολικής επίδρασής τους στην πολεοδομική λειτουργία της περιοχής (π.χ. κυκλοφοριακή επιβάρυνση, έργο υπερτοπικής σημασίας κ.λ.π.), δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο μέγεθος για την εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών για αθλητισμό και αναψυχή των κατοίκων των περιοχών αυτών.
Ζ. Με βάση δε το κριτήριο αυτό, της εξυπηρέτησης των καθημερινών αναγκών των κατοίκων των περιοχών αμιγούς κατοικίας για αθλητισμό και αναψυχή, και όχι με βάση τις κατηγορίες στις οποίες κατατάσσονται τα έργα των αθλητικών εγκαταστάσεων από την ισχύουσα περιβαλλοντική νομοθεσία, η οποία εφαρμόζεται σε μεταγενέστερο στάδιο και βάσει άλλων κριτηρίων, θα κρίνεται, κάθε φορά, αν συγκεκριμένο αθλητικό έργο επιτρέπεται σε περιοχή αμιγούς κατοικίας.
ΤΟ Δ.Σ
