Επιμνημόσυνη δέηση τελέστηκε σήμερα στη μνήμη του Γιάννη Βουτσινά στο Δημοτικό Κοιμητήριο Αγίας Παρασκευής με την παρουσία της οικογένειας και ελάχιστων καλών φίλων.
Μετά την επιμνημόσυνη δέηση τα οστά του αειμνήστου τοποθετήθηκαν στο Μαυσωλείο του Δημοτικού Κοιμητηρίου μαζί με αυτά όσων προσέφεραν στην πόλη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Γιατί ο αείμνηστος Γιάννης Βουτσινάς υπήρξε άνθρωπος της προσφοράς, ξεκινώντας από το σύλλογο Κοντοπεύκου, περνώντας στους συλλόγους Γονέων παλεύοντας για την παιδεία στην Αγία Παρασκευή και καταλήγοντας πρόεδρος στο Δημοτικό Συμβούλιο. Από όλες τις θέσεις πρόσφερε με χαμόγελο, ήπιους τόνους και ιδέες. Υπήρξε ευγενικός και ευπρεπής. Για πολλούς ήταν «ο πρόεδρος της καρδιάς μας».
Όμως δυστυχώς έφυγε νωρίς. Ήταν 7 Απριλίου 2014 όταν άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μια άνιση μάχη με τον καρκίνο σε μικρή ηλικία.
Η πόλη πάντα θα τον θυμάται. Εκείνοι που τον ξέχασαν είναι οι άνθρωποι. Στη σημερινή τελετή ήταν παρόντες πέραν της συζύγου και των δύο παιδιών του, ο Δήμαρχος και πολύ καλός του φίλος Βασίλης Ζορμπάς, ο Αντιδήμαρχος Γιάννης Αργυρός, η δημοτική σύμβουλος Άννα Γάκη και δύο υπάλληλοι του Δήμου, η Ελένη και ο Παντελής και … κανείς άλλος. Κάποια στιγμή στο τέλος κατέφτασε και ο Αντιπεριφερειάρχης και πρ. δήμαρχος Βασίλης Γιαννακόπουλος.
Φτωχή η πόλη από το Γιάννη Βουτσινά, φτωχή και από συναισθήματα. Όλοι αυτοί που συνεργάστηκαν μαζί του για χρόνια, που υπήρξαν φίλοι του και μάλιστα κολλητοί, που ήταν άραγε σήμερα; Η πρόσκληση είχε σταλεί δημόσια και δημόσια ξεχάστηκε. Το να ζητήσει κανείς από όλους τους δημοτικούς συμβούλους να παρευρεθούν ίσως θα ήταν υπερβολή, όμως υπήρξαν κάποιοι που έκλαψαν στην κηδεία του και που πιο πριν περνούσαν πολλές ώρες μαζί του.
Ας κατανοήσουμε πως η λήθη αγαπά όλους το ίδιο και δεν κάνει επιλογές. Εξάλλου είμαστε άνθρωποι και έχουμε ανάγκη τους συνανθρώπους μας σε όλες τις στιγμές της ζωής μας.
«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν είναι σαν να σβήνεις κι ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον».
Γιώργος Σεφέρης
