Γράφει η Λένα Μαρκή
Φίλοι αναγνώστες
Είναι βέβαιο πως τη συνεργασία την αποκτάς με προσπάθεια και δεν την εκβιάζεις, γιατί στην καλύτερη περίπτωση θα φας τα μούτρα σου.
Η πολιτική συνεργασία στην Τοπική Αυτοδιοίκηση έγινε προαπαιτούμενο στις ημέρες μας, μετά την εφαρμογή της απλής αναλογικής στις πρόσφατες εκλογικές διαδικασίες. Όμως ο αρχαίος ημών πρόγονος (βλ. Κλεισθένης) παρά τις αέναες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού πολιτεύματος, μας τα έκανε μαντάρα. Στην χώρα του «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» το να «επιζήσει» η πολιτική συνεργασία αποτελεί κατόρθωμα.
Ακούγεται λοιπόν, πως σε δήμο των βορείων προαστίων ορισμένοι αλλιώς τα περιμένανε και αλλιώς τους ήρθαν. Προσφέροντας συνεργασία την περίοδο των εκλογών, αποσκοπούσαν στην απολαβή μιας θεσούλας και όταν λόγω συγκυριών ή επιλογών δεν την έλαβαν, άρχισαν τα παρατράγουδα και έβαλαν στο μάτι την «κατσίκα του γείτονα». Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες!
Έλα όμως που λόγω χαμηλής συγκέντρωσης ψήφων και μικρού ποσοστού επιτυχίας στις αυτοδιοικητικές εκλογές, ένας συγκεκριμένος συνδυασμός άρχισε να φυλλοροεί … Δυο – τρία δυνατά στελέχη που είχε στους κόλπους του σκόρπισαν στον άνεμο, εις γνώσιν του επικεφαλής τους. Στράφηκαν στο νικητή δήμαρχο και ζήτησαν διακριτικά την αξιοποίησή τους. Εκείνος θα ήταν ανόητος να μην συνεργαστεί με αυτούς τους, κατά γενική ομολογία, αξιόλογους ανθρώπους. Από τη στιγμή μάλιστα που ήταν ελεύθεροι παραταξιακών δεσμεύσεων.
Ο πρώην επικεφαλής τους όμως έγινε πυρ και μανία. Γιατί πως να το αφήσει να περάσει έτσι αυτό; Τι θα πει ο κόσμος; Θα μαθευτεί ευρέος, ότι ο συνδυασμός είναι υπό διάλυση. Βλέπετε, ήταν κοινό μυστικό η αποχώρησή τους. Κάτι σαν το «ο κόσμος το ‘χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι»! Έτσι αποφάσισε να στραφεί εναντίον του δημάρχου που του άρπαξε, λέει, τους πιστούς οπαδούς – λες και ήταν αμούστακα παιδιά, άμυαλα, που άγονταν και φέρονταν.
-Μα, πληγωμένε μου αητέ, μέσα από τα χέρια σου έφυγαν, το ήξερες, δεν το ήξερες; Γιατί δεν τους κράτησες;
-Πολυχρονεμένε μου πολιτικάντη δεν το ξέρεις πως δεν μπορούν να σου πάρουν κάτι που δεν έχεις;
Έτσι κατά πως λεν, εκεί στα βόρεια προάστια μετά τις πολιτικές αγκαλιές και τα χαμόγελα, μέσα στην πολιτική μοναξιά άρχισαν τα κροκοδείλια δάκρυα και οι οιμωγές προς δημιουργία εντυπώσεων. Δυστυχώς όμως απ’ ότι φαίνεται, παρά τις ζωηρές προσπάθειες του φίλτατου πολιτικάντη, η «κατσίκα του γείτονα» μάλλον δεν έχει σκοπό να «ψοφήσει» …
Υ.Γ. Στην περίπτωση αυτή η κατσίκα του γείτονα θα μπορούσε να είναι ο δημαρχιακός θώκος ή ο ίδιος ο θεσμός του δημάρχου. Όσο για το δήμο των βορείων προαστίων όπου διαδραματίζονται όλα αυτά, αν ψάξετε πραγματικά θα διαπιστώσετε, ότι μπορεί να μην είναι μόνο ένας …
