Ο Νέος πρόεδρος του ΠΑΟΔΑΠ Κ. Σπύρος Παπασπύρος δέχεται τις τελευταίες ημέρες ένα σοβαρότατο πολιτικό bulling από μερίδα του «πολιτικού μεσαίωνα» της Πόλης το οποίο για μένα και την παράταξη μου είναι καταδικαστέα πράξη και πολιτικά ανήθικο.
Να θυμίσω ότι το έτος 2012 είχα βρεθεί ακριβώς στην ιδία θέση όταν στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου συζητώντας για τις κατασχέσεις της Πρώτης κατοικίας των Πολιτών από τις Τράπεζες , είχα δηλώσει ότι ούτε ο Παπαδόπουλος( ΧΟΥΝΤΑ) δεν πήρε τα σπίτια των πολιτών.
Για όλους αυτούς φυσικά, που με περίμεναν «στην γωνία» για να κάνω το παραμικρό λάθος ώστε να με «εξοντώσουν πολιτικά», θεωρήθηκε ότι εγώ ήμουν Υμνητής της Χούντας. Μάλλον το συνδύασαν επειδή το έτος γέννησης μου είναι το 1970.
Τότε ούτε ο Σπύρος Παπασπύρος είχε πάρει το μέρος μου, ούτε κάνεις άλλος, εκτός από τον αείμνηστο Κώστα Κουβόπουλο .
Ευτυχώς που στις δημοκρατίες, η βαθμολογία της ενασχόληση μας με την πολιτική και τα κοινά, κρίνεται για την παραγωγή του έργου μας και όχι για τα λεγόμενα μας, διότι αν συνέβαινε αυτό και καταδικαζόταν η ελευθερία της άποψης και του λόγου τότε η χώρα θα γύριζε πίσω στα πέτρινα χρόνια του σκοταδισμού.
Αλλοίμονο !
Τέλος, θα ήθελα να πω ένα μεγάλο λυπάμαι, που σε μια πόλη σαν την Αγία Παρασκευή, που έχει εκατοντάδες «άλυτα» καθημερινά προβλήματα, την «πολιτική ατζέντα» την καθορίζει ακόμα και σήμερα, ο «μακαρίτης Ντερτιλής του 1967».
Λυπάμαι ειλικρινά.
