Θεωρώ υποχρέωσή μου να απαντήσω στον κ. Τέλη Σερκεδάκη, τ. Αντιπρόεδρο του ΠΑΟΔΑΠ, για όσα γράφει σε άρθρο του με τίτλο «Όταν ήμασταν διοίκηση, κάναμε πάρα πολλά στον Οργανισμό», αφού είχε την καλοσύνη να με αναφέρει ονομαστικά.
Κατ΄αρχάς, ουδέποτε υπήρχε διοίκηση (στην πραγματικότητα) στον ΠΑΟΔΑΠ, τα έτη 2014-2019. Όταν μέσα σε 5 χρόνια, παραιτήθηκαν 10-12 (ίσως περισσότεροι, κάποια στιγμή χάσαμε τον λογαριασμό) Σύμβουλοι της πλειοψηφίας, αρκετοί με βαρειές κατηγορίες για την τότε Δημοτική Αρχή, όταν παραιτήθηκε μια Δημοτική παράταξη για τους ίδιους λόγους, όταν οι Υπάλληλοι έφθασαν στο «αμήν» και υπέβαλαν έγγραφες καταγγελίες στον τότε Δήμαρχο (ο οποίος «ένιπτε τα χείρας του» ως συνήθως), όταν είχαν δημιουργηθεί δυο αντίπαλες ομάδες μέσα στην ίδια παράταξη της Δημοτικής Αρχής (οι οποίες μάλιστα δεν μιλούσαν μεταξύ τους και συνεδρίαζαν ξεχωριστά!), τότε δεν είχαν «διοίκηση» αλλά κάτι άλλο που δεν μπορώ να το γράψω…
Μια λοιπόν τέτοια «διοίκηση», που ο ένας έβαζε τρικλοποδιές στον άλλο, πώς θα μπορούσε να συνεργασθεί, να σχεδιάσει, να μελετήσει και να δημιουργήσει; Τα αποτελέσματα αυτής της καταστάσεως είναι γνωστά, δεν θα τα επαναλάβω με λεπτομέρειες: Στασιμότητα, εγκατάλειψη, μαρασμός και διάλυση του ΠΑΟΔΑΠ. Το αν έκαναν «πάρα πολλά», ναι, πρέπει να παραδεχθούμε ότι κάποιες σπασμωδικές και ασυντόνιστες ενέργειες, κάποιες μικρές «πυροσβεστικές» παρεμβάσεις, όλα βασισμένα σε προσωπικές ενέργειες, υπό τις περιστάσεις θα μπορούσαν όντως να χαρακτηρισθούν «πάρα πολλά».
Από τις αρχές της σταδιοδρομίας μου στις ΕΔ, απέκτησα μια συνήθεια που απεδείχθη πολύ χρήσιμη. Κατέγραφα με λεπτομέρειες και φωτογράφιζα την κατάσταση που παρελάμβανα όταν ανελάμβανα την διοίκηση οποιασδήποτε Μονάδος. Έτσι έκανα όταν παρέλαβα τα καθήκοντά μου στον ΠΑΟΔΑΠ και διατηρώ λεπτομερές αρχείο (και με φωτογραφίες) της καταστάσεως στον Οργανισμό. Την κατάσταση αυτή θα δημοσιοποιήσω εν ευθέτω χρόνω, οπότε και θα αποκατασταθεί η αλήθεια για το τι παρέδωσαν. Αν και αυτός ή κάποιος άλλος, έχει στοιχεία (όχι λόγια) για το τι παρέλαβαν το 2014, ας τα δημοσιοποιήσει.
Τώρα, όσον αφορά στον κ. Τέλη Σερκεδάκη, οφείλω να πω τα εξής: Αν κάτι πραγματοποιήθηκε κατά την διάρκεια της «διοικήσεώς» τους, έστω αυτά τα λίγα σπασμωδικά και ασυντόνιστα, οφείλονται σε προσωπικές του ενέργειες κατά την εποχή που ήταν Αντιπρόεδρος. Οφείλω να πω ότι ενδιαφερόταν (και προφανώς εξακολουθεί) για τον ΠΑΟΔΑΠ και προσπαθούσε να επιδιορθώσει αρκετά πράγματα, τα περισσότερα εκ των ενόντων. Συνήθως, για να κάνει κάτι, εκινείτο στα όρια της νομιμότητος. Ως Σύμβουλο της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως (που ήμουν τότε) είχε την προνοητικότητα να με ενημερώνει πριν προβεί σε τέτοιες ενέργειες και, παρά την αντίθεσή μου στην διαδικασία, τον διευκόλυνα εφ΄όσον επρόκειτο για το δημόσιο συμφέρον. Συναισθάνομαι λοιπόν τους λόγους που τον οδήγησαν στην συγγραφή του άρθρου του.
Σε κάθε περίπτωση όμως, «ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη» (κάτι που δεν μπόρεσε να αντιληφθεί η προηγούμενη Δημοτική Αρχή). Γι΄αυτό και δεν κατάφερε ποτέ (στον ΠΑΟΔΑΠ αλλά και στον Δήμο γενικώς) να γίνει πραγματική ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Σπύρος Παπασπύρος
Πρόεδρος ΔΣ ΠΑΟΔΑΠ