Υπάρχουν άτομα που δεν έχουν υπάρξει στη θέση του δημοσίου υπαλλήλου, είτε μόνιμα, είτε προσωρινά, οπότε είναι αναμενόμενο να μην γνωρίζουν τον λεπτομερή τρόπο λειτουργίας και τους νόμους που ισχύουν. Εφόσον λοιπόν είναι κάτι που δεν τους αφορά, δεν ασχολούνται.
Υπάρχουν όμως και άτομα που δεν γνωρίζουν, δεν φροντίζουν να ενημερωθούν και αρκούνται στο να κάνουν κριτική, παρασυρόμενοι πιθανόν από καταστάσεις και ανθρώπους, άσχετα αν με τον τρόπο αυτό εκτίθενται οι ίδιοι στο τέλος. Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο να έχουν μια κάποια ενημέρωση, αλλά να μεταβάλουν την εικόνα κατά το δοκούν με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων.
Του Λευτέρη Αγγελή
Για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα όσον αφορά τις εργασιακές «διώξεις».
Άλλο οι νόμιμες μετακινήσεις υπαλλήλων και άλλο οι διώξεις. Όπως ήδη έχει αναφερθεί στο άρθρο «Για δες ποιος μιλάει για … διώξεις λόγω φιλίας!!! (VD)», της Λένας Μαρκή, είναι γνωστό σε όλους ή θα έπρεπε να είναι, ότι με το Ν.3584/2007, Κύρωση του Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων, άρθρο 72, παρ. 3,4 (αλλά και τους παλαιότερους) ισχύουν τα εξής:
«Τοποθέτηση Μετακίνηση
3. Μετακίνηση υπαλλήλου από μία οργανική μονάδα σε άλλη του ιδίου ΟΤΑ πραγματοποιείται με απόφαση του αρμόδιου προς διορισμό οργάνου.
4. Μετακίνηση προϊστάμενου οργανικής μονάδας γίνεται, σύμφωνα με την παρ. 3 του παρόντος, μόνο σε θέση προϊσταμένου οργανικής μονάδας του αντίστοιχου επιπέδου.».
Ο αρμόδιος προϊστάμενος έχει νόμιμα την δυνατότητα να μετακινήσει υπαλλήλους σε άλλες υπηρεσίες με το ίδιο όμως αντικείμενο εργασίας, ανάλογα με τα εργασιακά τους προσόντα. Και αυτό συμβαίνει πολύ συχνά χωρίς να υπάρχουν διαμαρτυρίες και κλάματα σε όλο το δημόσιο τομέα. Αυτό συνέβη αρκετές φορές και σε μένα τον ίδιο κατά την 25ετή plus προϋπηρεσία μου (αρ. αποφ.: 196/2010, 224/2011, 899/2011, 173/2012, 139/2014, 624/2014, 160/2017, 51/2018, 124/2018, 675/2019, 689/2019). Και φυσικά ήταν καθόλα νόμιμες οι μετακινήσεις, αφού αφορούσαν τον κλάδο στον οποίο ανήκα και όχι αλλότρια καθήκοντα, ώστε να καλυφθούν κάθε φορά οι ανάγκες της Υπηρεσίας.
Οι διώξει από την άλλη είναι πολύ πιο σοβαρές και ειλικρινά, ως παθών, σας διαβεβαιώνω, ότι ξεχωρίζουν με την πρώτη ματιά. Άλλο είναι να σε μετακινούν σε διαφορετικό τμήμα και άλλο είναι με το «καλημέρα σας» να σε αρχίζουν στα πειθαρχικά για «ψύλλου πήδημα» και με αιτιολογίες που δεν αφορούν την εργασία. Και σε αυτό έχω προσωπική πείρα από την αντιμετώπιση που έλαβα στα 5 χρόνια δημαρχίας του κ. Σταθόπουλου. Ήδη στο άρθρο της κ. Μαρκή, που αναφέρεται πιο πάνω, υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία για τις διώξεις που μου έγιναν εκείνο το διάστημα.
Πιο συγκεκριμένα: Μέσα σε 5 χρόνια εισέπραξα 5 πειθαρχικά με αιτιολογίες εκτός υπηρεσίας και όχι για σφάλματα πάνω στην εργασία μου, μάλιστα τα 2 το Μάρτιο του 2015, λίγους μήνες μετά τη λήψη της Δημαρχίας, ξανά το Μάιο 2015 και κατόπιν τον Αύγουστο του 2016. Πειθαρχικά στα οποία ΑΘΩΩΘΗΚΑ. Επίσπευσε δε ποινικό κατηγορητήριο (που συμπεριλάμβανε και δεύτερο υπάλληλο) με έγγραφό του τον Ιούνιο του 2016 και με έστειλε στο Πειθαρχικό (το 5ο), αλλά αμέλησε να κλείσει την υπόθεση, όταν ΠΑΛΙ ΑΘΩΩΘΗΚΑ και από το δικαστήριο και από το Πειθαρχικό Συμβούλιο κρατώντας με πολιτικό όμηρο. Είναι σημαντικό ότι δεν είχα τιμωρηθεί ποτέ πριν και έγινα ξαφνικά “κακός υπάλληλος” με το που ανέλαβε η “Νίκη των πολιτών” τη Δημαρχία!!!
Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι μιλάμε για δύο διαφορετικά πράγματα.
Άρα καλό θα ήταν ορισμένοι να μην παρασύρονται από παραπονιάρηδες υπαλλήλους που ξεβολεύτηκαν. Επίσης να μην ρίχνουν πολιτικά πυροτεχνήματα χρησιμοποιώντας τους εργαζόμενους για αντιπολιτευτικούς σκοπούς. Και ακόμη καλύτερα να μην ακολουθούν αποδεδειγμένα αποτυχημένες αντιπολιτευτικές τακτικές πρόσφατων ετών.