Δημοτικές εκλογές στην Αγία Παρασκευή: σαν να μην πέρασε μια μέρα

Με  αφορμή  τις  επερχόμενες  εκλογές ( αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές)  θέλουμε να καταθέσουμε  τις  απόψεις  και  τους προβληματισμούς μας ,  ιδιαίτερα βέβαια  όσον αφορά  το προάστιο.  Τι  κοινό     έχουν   αυτές οι εκλογικές αναμετρήσεις και τι διακυβεύεται ;     Κατά  την  γνώμη μας  σε μιά κοινωνία εξουθενωμένη  και  αποδυναμωμένη, επιχειρείται  για μιά ακόμα  φορά ,  χωρίς καμμιά ουσιαστική συζήτηση,  η συναίνεση της , για  να  συνεχιστούν  αυτές  οι πολιτικές  που  έφεραν  τα  πράγματα  ως  εδώ.  Και  για  να  επιβεβαιωθεί   ότι  το  πολιτικό  σύστημα  θα  συνεχίσει ανενόχλητο   την καταστροφή  της  ζωής  μας  χωρίς- και αυτή τη φορά-  την  δυνατότητα  της  κοινωνίας  των  πολιτών να  παρέμβει  και να αλλάξει   τη  ροή  των πραγμάτων.                                                      

Αλλά ας  έρθουμε λίγο στα δικά μας, να δούμε τι έγινε και τι γίνεται σήμερα στην πόλη μας. Στις προηγούμενες  δημοτικές εκλογές   είχε συγκροτηθεί   ένα  νέο  δημοτικό   σχήμα –στο οποίο συμμετείχαμε- που δεσμευόταν με θέσει και προτάσεις  που το διαφοροποιούσαν από τις τότε  δημοτικές παρατάξεις , όπως:                                                                                                

1. Το υπάρχον  δημαρχο-κεντρικό  σύστημα έχει  πλέον  φτάσει  στα όρια  του  και  δεν είναι θέμα  αλλαγής  προσώπων  αλλά    θεσμού.                                                                                         

2. Δημιουργία    συνθηκών   εντος  και  εκτος δημοτικού συμβουλίου  όπου  οι  πολίτες  θα  έχουν  λόγο,  θα μπορούν  να ελέγχουν  την δημοτική αρχή  και  θα   θέτουν   οι ιδιοι  τις  προτεραιότητες  . Το περιβάλλον του δήμου  μας  προσφερόταν  λόγω  της  μικρής  κλίμακας  και  των  γειτονιών    στο  να εφαρμοστουν  μορφές  άμεσης  δημοκρατίας   και  ουσιαστικής  εκπροσώπησης  της ίδιας  της κοινωνίας  στα  δημόσια  πράγματα .

Αποτέλεσμα ήταν  να λάβει μιά έδρα στο δημοτικό συμβούλιο  με τη συμφωνία να υπάρχει  εναλλαγή κάθε χρόνο στη θέση αυτή. Δυστυχώς οι συμφωνίες και  οι δεσμεύσεις  δεν τηρήθηκαν  αφου σε σύντομο χρονικό διάστημα  οι κομματικές  γραμμές  και λογικές κατάφεραν να  απομακρύνουν  ουσιαστικά  τα αυτοδιοικητικά στοιχεία της παράταξης.     Το αποτέλεσμα βέβαια ήταν  να λήξει  άδοξα  μιά προσπάθεια σύνθεσης διαφορετικών απόψεων  που θα μπορούσε να προσφέρει  πολλά- από πλευράς  πολιτών- στηνπόλη. Εκείνο που έχει σημασία για εμας  είναι ότι  οι αρχές και οι θέσεις και τα ζητήματα που τέθηκαν  τότε- υπαρκτα και αναγκαία πολύ περισσότερο σήμερα-  δεν τίθονται  καν σε συζήτηση,  ούτε βέβαια απασχολούν  τις  σημερινές  δημοτικές  παρατάξεις.                                                                        

Αντίθετα  αυτό που φαίνεται να είναι κοινό   μεταξύ τους σήμερα ανεξάρτητα από τις διακηρύξεις   και τις πολιτικές που εκφέρουν  είναι ότι:                                                                                                                     

Αυτο-ανακηρύσσονται ως  μεσάζοντες (ή μεσσίες κάποιοι)  ανάμεσα  στον  πολίτη   και την  δημοτική  και( σαν συνέχεια)   κεντρική  εξουσία, άλλοτε   υπό  την  στέγη ,άλλοτε με  την στήριξη  αλλά προπαντός  με  την  λογική  των κομμάτων . Θέλουν τον πολίτη οπαδό, πελάτη, χειροκροτητή. Σαν  να   λένε  δηλαδή  «αφήστε το πάνω μας , εμείς ξέρουμε ». Ο πολίτης  δεν έχει  πλέον λόγο να ασχολείται με τα θέματα της πόλης  παρά μόνο να ψηφίζει  κάθε  4 χρόνια ,να  γκρινιάζει  λίγο  που  και  που,  χωρίς  όμως  να μπορεί  να   ελέγξει, να  ζητήσει  ευθύνες, ή  να   αναγκάσει  τους αιρετούς  να  απολογηθούν   ή  να τους  ανακαλέσει  ακόμα  πριν τη λήξη της θητείας  τους  . Μπορούν όμως (οι αιρετοί) να  συνεχίσουν να φτιάχνουν  πελατειακές σχέσεις,  « να μαντρώνουν»  και  να φιμώνουν  κάθε  ελεύθερη σκέψη και βούληση και  να απολαμβάνει ο εκάστοτε δήμαρχος  όλα τα προνόμια  του  αιρετού «ηγεμόνα» που αποφασίζει κατά το δοκούν.                                                                                                                     

Ας  σταθούμε  λίγο  στο  παράδειγμα   της τωρινής   δημοτικής  αρχής.  Κατ΄ αρχάς  δεν θυμόμαστε να διαφοροποιήθηκε  ποτέ  από  τις  «επιταγές » του κυβερνώντος  κόμματος που την  στηρίζει,  όχι  μονο λεκτικά  αλλά και  με πράξεις.  Σαν  να μην έχει διαλυθεί η κοινωνία  δίπλα  μας , σαν  να μην είναι  δικό μας το πρόβλημα.                                  

Κατάφερε επίσης   επί των ημερών της  να  θέσει σε χειμερία  νάρκη οτιδήποτε  μέχρι  τότε είχε παραδοσιακά   μια μορφή διεκδίκησης,  από την Ένωση Γονέων  μέχρι τους τοπικούς  πολιτιστικούς συλλόγους  (την μεγαλύτερη πηγη άντλησης υποψηφίων δημοτικών- και όχι μόνο- συμβούλων για όλες  τις παρατάξεις)  που ως δια μαγείας  βρέθηκαν   να υλοποιούν  το πολιτιστικό  όραμα του δημάρχου.  Αν εξαιρέσει κανείς την απόκτηση του κτήματος Ιόλα-ένα πάγιο αίτημα  να αποδοθεί  ο χώρος  στους πολίτες που δεν έχει ακόμη τελειώσει- που έγινε βιαστικά και χωρίς  σχέδιο ,τίποτα δεν έχει αλλάξει στην πόλη και  στη σχέση του πολίτη με την δημοτική αρχή. Μόνο τα  προεκλογικά  προγράμματα  εμπλουτίστηκαν , εκεί που  η   στοιχειώδης διαχείριση της καθημερινότητας,  που οφείλει  να κάνει   κάθε δημοτική αρχή,  βαπτίζεται «επίτευγμα».                                   

Το θέμα δεν είναι αν ο  τωρινός  υποψήφιος δήμαρχος ήταν καλύτερος από τον προηγούμενο, αλλά εκείνο το παλιό πολιτικό προσωπικό της πόλης που χρόνια τώρα διαχειρίζεται  τα δημόσια πράγματα  ερήμην των πολιτών  και  έχει  φέρει την πόλη  στην σημερινή της θέση.  Και  συνεχίζει χωρίς ουσιαστική συζήτηση, χωρίς απολογισμό, χωρίς ευθύνη  για ότι χάθηκε και χάνεται για την πόλη να ζητά  εκ νέου να διαχειριστεί,  με τον ίδιο τρόπο, τις τύχες μας.                                                                                                                        

Αλλά  στο ίδιο μήκος κύματος είναι  και  οι πρωτοεμφανιζόμενοι υποψήφιοι δήμαρχοι-  σωτήρες της πόλης  που έχουν κάνει  την  πολιτική να μοιάζει με ποδόσφαιρο . Χωρίς  να αμφισβητούν αυτό το ξεπερασμένο μοντέλο διοίκησης υπόσχονται ότι  θα  τα κανουν διαφορετικά  αποφορτίζοντας  μας  από  τις  περιττές  ενασχολήσεις  με  τα  κοινά.       

Τώρα υπάρχουν οι ειδικοί, οι manager, οι τεχνικές λύσεις  με την  ηλεκτρονική διακυβέρνηση,  τα μοντέλα των έξυπνων πόλεων, τα  5G κ.λ.π.  που τα κάνουν όλα  πιο εύκολα.                                                             

Και βέβαια  δεν θέτουμε στην ίδια μοίρα  όσους από  τους αξιόλογους συμπολίτες  που επέλεξαν  να συνταχθούν με  τον άλφα ή  βήτα υποψήφιο δήμαρχο  με προφανή  την διάθεση τους  να προσφέρουν  στην  πόλη.                                                                                                             

Ελπίζουμε να συναντηθούμε  μετά τις εκλογές,  σε συνθήκες ελεύθερης έκφρασης   στους δρόμους  και στις  πλατείες , σε ανοιχτά  στέκια που  αποπνέουν αέρα δημιουργίας ,   σε πρωτοβουλίες πολιτών  για καλύτερη ποιότητα ζωής,  σε  αυτο-οργανωμένες προσπάθειες   για ένα  άλλο πολιτισμό , στα μικρά και μεγάλα ζητήματα της πόλης .                                  

Το θέμα είναι αν θα αποφασίσουμε  να ορθώσουμε ανάστημα   και να γίνουμε οι πραγματικοί –και όχι μιά φορά στα 4 χρόνια –εντολείς  και πρωταγωνιστές και όχι οι θεατές ενός πολυπαιγμένου έργου που απλώς αλλάζει ηθοποιούς την επόμενη σεζόν.

Εμείς συνεχίζουμε   να αναζητάμε στην πόλη  εκείνες τις (υπαρκτές)  μικρές  ατομικές ή συλλογικές  προσπάθειες   , που δεν βλέπουν τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά  που δείχνουν  το πως  η ίδια η κοινωνία των πολιτών  μπορεί να αναλάβει την διαχείριση των συμφερόντων της , χωρίς  μεσάζοντες  και  μεσσίες.

                                                                                                                                 

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ                                                                                       

ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΖΕΑΚΗΣ   ΜΙΧΑΛΗΣ

ΚΟΛΩΝΙΑΣ   ΔΗΜΗΤΡΗΣ

ΠΑΠΑΜΙΧΑΗΛ  ΦΛΩΡΕΝΤΙΑ

ΕΝΕΡΓΟΙ  ΠΟΛΙΤΕΣ  ΤΗΣ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Υ.Γ. Για αποφυγή παρεξηγήσεων  η ιδιότητα που αναγράφουμε δεν παραπέμπει σε νέα δημοτική παράταξη