Γράφει η Λένα Μαρκή
Για την απουσία ουσιώδους έργου της δημοτικής Αρχής τα έχουμε γράψει πολλάκις και εσείς έχετε βαρεθεί να τα διαβάζετε.
Το ότι όμως η 5ετής Διοίκηση Σταθόπουλου υπήρξε μια παταγώδης αποτυχία κρίνεται όχι μόνο από την απουσία σοβαρού έργου, αλλά και από άλλες παραμέτρους που επισημαίνονται στη συνέχεια.
Η σχέση με τους εργαζόμενους του Δήμου
Εν ολίγοις οι εργασιακές σχέσεις Δημάρχου – υπαλλήλων βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί έτοιμο να σπάσει.
Ξαφνικά σ΄ αυτή την 5ετία ανακαλύφθηκαν «κακοί» υπάλληλοι που όλα τα προηγούμενα χρόνια υπηρεσίας τους με όλους τους άλλους Δημάρχους είχαν «καθαρό ποινικό μητρώο»! Και κατά σύμπτωση (!) ήταν υπάλληλοι με διαφορετική πολιτική ιδεολογία και τοποθέτηση από αυτή του Δημάρχου, είτε που είχαν διαφορές – διαμάχες με άτομα φίλα κείμενα στο Δήμαρχο. Τις διαδικασίες κινούσε – σύμφωνα πάντα με τον κ. Σταθόπουλο – η Νομική Υπηρεσία! Εκείνος ποτέ «δεν γνώριζε τίποτα»! Πως έβρισκε χρόνο η Νομική Υπηρεσία να τσεκάρει τους υπαλλήλους, όταν παρουσιάζεται να είναι υπέρ απασχολούμενη με τις σοβαρές υποθέσεις του Δήμου, να έχει έλλειψη χρόνου, με αποτέλεσμα κάποιες από αυτές τις υποθέσεις να ανατίθενται σε εξωτερικούς δικηγόρους, είναι απορίας άξιο! Και πως πάντα έβαζε την υπογραφή του σε κάτι που δεν γνώριζε, προκαλεί μέγιστη απορία!
Συχνό φαινόμενο ήταν η επίρριψη ευθυνών σε υπαλλήλους του Δήμου για αστοχίες του Δημάρχου ή για να βγει από τη δύσκολη θέση ο Δήμαρχος κ. Σταθόπουλος (βλέπε συνεδριάσεις του Δ.Σ.).
Οι «συγκρούσεις» των εργαζομένων με τον κ. Δήμαρχο ή και με τους ημετέρους αυτού υπήρξαν πλείστες. Με κορύφωση την πρόσφατη ρήξη με τους εργαζομένους στο τμήμα Καθαριότητας, οι οποίοι δεν έχουν λάβει τις δεδουλευμένες υπερωρίες τους για τουλάχιστον 3 μήνες και η απάντηση που έλαβαν από τον κ. Σταθόπουλο ήταν αόριστη. Τα αποτελέσματα φάνηκαν ξεκάθαρα στην πόλη με τη μορφή λόφων σκουπιδιών.
Οι προεκλογικές φιλεργατικές υποσχέσεις πήγαν περίπατο …
Η σχέση με τους πολιτικούς συνεργάτες
Όταν απαξιώνονται άνθρωποι με εμπειρία, με ένσημα σκληρής εργασίας επί σειρά ετών, με κύρος και μόρφωση, επόμενο είναι να υπάρξουν ρωγμές σε μια παράταξη. Στην δημοτική ομάδα του κ. Σταθόπουλου οι ρωγμές γρήγορα εξελίχθηκαν σε ολοκληρωτική ρήξη. Αποτέλεσμα η αποχώρηση σημαντικών στελεχών και το χάσιμο της πλειοψηφίας στο δημοτικό συμβούλιο, αφήνοντας πίσω μια ανίσχυρη, αποδυναμωμένη συμπολίτευση.
Δεν είναι τυχαίο ότι όσοι αποχώρησαν μίλησαν για κλειστή ομάδα, για κλειστές πόρτες, για αποφάσεις από ολίγους και συγκεκριμένους, ερήμην των υπολοίπων.
Προχειρότητα
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε σοβαρά ζητήματα αυτή η δημοτική Αρχή χαρακτηρίστηκε από προχειρότητα, τσαπατσουλιά και βιαστικές αποφάσεις της τελευταίας στιγμής.
Κανένας προγραμματισμός, παντελής έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού, σπασμωδικές κινήσεις απειρίας με αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές την αποτυχία και πιθανά σοβαρά κόστη για το Δήμο που θα φανούν στο μέλλον.
Για παράδειγμα η αγορά του κτήματος Ιόλα με τον γνωστό τρόπο, που ουσιαστικά φόρτωσε το Δήμο με ένα ακόμη σοβαρό πρόβλημα μαζί με αυτά του κολυμβητηρίου, του αθλητικού κέντρου στα Πευκάκια, του Δημαρχείου, κλπ.
Επίσης γνωρίζοντας τι μέλλει γενέσθαι με τους παιδικούς σταθμούς, αδράνησαν και κατάφεραν να έχουν δυσαρεστημένους γονείς και 100 παιδιά εκτός των παιδικών σταθμών. Κατά έναν ειρωνικό τρόπο σπεύδουν να μισθώσουν κτήριο για χρήση παιδικού σταθμού λίγο πριν τις Αυτοδιοικητικές εκλογές!!! Την τελευταία στιγμή εξάλλου, λίγο πριν εκπνεύσει η θητεία τους και μόλις δύο μήνες πριν τις εκλογές (σύμπτωση; ) σπεύδουν να αγοράσουν οικόπεδα για την κατασκευή σχολείων…
Θέμα (ανα)αξιοπιστίας
Σημαντικό κριτήριο για έναν δήμαρχο στα μάτια των δημοτών του είναι να είναι αξιόπιστος. Να μπορούν να τον εμπιστευτούν και να στηρίξουν πάνω του το μέλλον μιας ολόκληρης πόλης. Ούτε αυτό κατάφερε να κερδίσει ο κ. Σταθόπουλος και σ’ αυτό, δεν φταίει άλλος πέρα από τον ίδιο. Δεν είναι δυνατόν να τάζει τη δημιουργία έργου, θέτοντας μάλιστα και χρονικούς περιορισμούς υλοποίησής του και εκ των πραγμάτων να αποβαίνει αναληθής (βλπ. προπονητήριο, δημαρχείο). Ο κ. Δήμαρχος επανειλημμένα έχει εκτεθεί και μάλιστα δημόσια.
Αντιμετώπιση των πολιτών από το Δήμαρχο
Αυταρχισμός και αλαζονεία χαρακτήριζε τη συμπεριφορά του κ. Σταθόπουλου (αλλά και ορισμένων εκ των πολύ κοντινών του πολιτικών συνεργατών) απέναντι σε αιρετούς και απλούς πολίτες.
Δεν είναι αμελητέες οι αναφορές – μαρτυρίες από δημότες που βρίσκονταν σε συνάντηση με τον κ. Σταθόπουλο και ενώ του μιλούσαν, εκείνος απασχολούνταν με το κινητό του τηλέφωνο, χωρίς να δίνει σημασία. Ή στην καλύτερη περίπτωση να τους απαντά απαξιωτικά.
Η απασχόληση με το διαδίκτυο
Αυτή πραγματικά υπήρξε άριστη, ιδίως τον πρώτο καιρό, όπου σε live μετάδοση οι δημότες είχαν την ευκαιρία να «συλλάβουν» τον κ. Σταθόπουλο εν ώρα δημοτικού συμβουλίου να σχολιάζει στο Facebook. Η απασχόληση αυτή ήταν τόσο συχνή και έντονη που έγινε θέμα σχολιασμών και παρατηρήσεων τόσο μέσα στο δημοτικό συμβούλιο όσο και εκτός αυτού.
Μην ξεχνάμε δε ότι ο ίδιος ο κ. Σταθόπουλος φωτογράφιζε τις εκδηλώσεις που παραβρισκόταν και τις αναρτούσε στο διαδίκτυο με ένα σχολιασμό, ανακοινώνοντας έτσι την παρουσία του εκεί.
Η σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ
Αρχικά η στήριξη που δέχτηκε από το κυβερνόν κόμμα ήταν μάνα εξ ουρανού, μιας και ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν σε πολιτική άνοδο. Ήταν ένα κόμμα που γέμισε προσδοκίες τους πολίτες και έδινε την ελπίδα μιας οικονομικής ανάσας. Έτσι η πιστή τήρηση της κυβερνητικής πολιτικής εξυπακούονταν. Όταν όμως άρχισαν η πτώση και οι εθνικές στραβοτιμονιές του ΣΥΡΙΖΑ, όταν άρχισε ο κόσμος να στρέφεται εναντίον, τότε ο κ. Σταθόπουλος βρέθηκε δέσμιος σε μια απελπιστική κατάσταση. Χαρακτηρισμένος πανελληνίως ως «Δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ», μετά τη δήλωση του κ. Τσίπρα ότι «πήραμε την Αγία Παρασκευή» αμέσως μόλις εξελέγη Πρωθυπουργός, δεν μπορούσε να οπισθοχωρήσει. Παρέμεινε σε ένα φαύλο κύκλο επωμιζόμενος τις πολιτικές συνέπειες.
–
Συνοψίζοντας, θα λέγαμε ότι ο Γιάννης Σταθόπουλος ακύρωσε κάθε προσδοκία. Υπήρξε ο δήμαρχος του «φαίνεσθαι» και όχι της ουσίας. Υπήρξε αλαζόνας, υπερόπτης και σε πολλές περιπτώσεις εκτεθειμένος από τα ίδια του τα λόγια. Ήταν εκείνος που έκανε πολιτικό όρκο με την εκλογή του στη θέση του Δημάρχου και στη δύση της θητείας του οργανώνει εκδηλώσεις τιμής για ιερείς και σπεύδει σε όλους τους ναούς της πόλης. Ευθαρσώς χρησιμοποιεί την Εκκλησία για ψηφοθηρικούς λόγους. Αν αυτό δεν είναι ασέβεια προς τα Θεία, τότε τι είναι;
Ο τρόπος με τον οποίο επί μία 5ετία διοίκησε την πόλη είναι ενδεικτικός της απόλυτης πολιτικής αστοχίας. Πως λοιπόν τώρα μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τους πολίτες και να ζητήσει ξανά ψήφο εμπιστοσύνης;
Και άντε εκείνος το κάνει. Οι πολίτες θα τον πιστέψουν;
