Γράφει ο Αθανάσιος Μπαλάσκας
Ζούμε δυστυχώς στη χώρα όπου οι «επαγγελματίες πολιτικοί» δεν δίνουν το καλό παράδειγμα στους πολίτες. Βέβαια κάποιος μπορεί να ισχυριστεί και το αντίστροφο. Ότι δηλαδή οι πολίτες δεν δίνουν το καλό παράδειγμα με τους πολιτικούς που εκλέγουν. Το κύριο γνώρισμα όλων των παραπάνω είναι η ασέβεια απέναντι στους θεσμοθετημένους κανόνες της πολιτείας.
Ενόψει των τριών εκλογικών αναμετρήσεων του 2019 και με αφορμή ένα SMS πολιτικού περιεχομένου που έλαβα σήμερα, θέτω το ζήτημα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σύμφωνα με το νέο αυστηρό πλαίσιο του κανονισμού GDPR, ο οποίος αποτελεί ευρωπαϊκή νομοθεσία και ισχύει από τις 25 Μαΐου 2018. Παρόλο που η συγκεκριμένη οδηγία δεν έχει ενσωματωθεί ακόμα (νομίζω) στο εθνικό δίκαιο, θεωρώ ότι η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και η Δικαιοσύνη πρέπει να διασαφηνίσουν αρκετά σημεία για το τι αποτελεί νόμιμη πολιτική επικοινωνία κατά τη διάρκεια τόσο της προεκλογικής περιόδου, όσο και πέρα από αυτή.
Μπορεί για κάποιους το θέμα να φαίνεται ανούσιο, αλλά πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου μια απόφαση του 2018 της ΑΠΔΠΧ (51/2018/26-6-2018) που ενδέχεται να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου με την κατάθεση αγωγών αποζημίωσης κατά πολιτευτών για παράνομη χρήση προσωπικών δεδομένων και ελλιπή ενημέρωση των πολιτών. Οι δε καταγγελλόμενοι απειλούνται με βαριά πρόστιμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι στην απόφαση γίνεται αναφορά στην προηγούμενη νομοθεσία, η οποία είναι πολύ πιο ήπια από την ευρωπαϊκή οδηγία του GDPR.
Η Αρχή λοιπόν έκρινε ότι, ο καταγγελλόμενος υπεύθυνος επεξεργασίας (υποψήφιος βουλευτής) πραγματοποίησε αποστολή σύντομου γραπτού μηνύματος μέσω κινητού τηλεφώνου (SMS) για σκοπούς πολιτικής επικοινωνίας, χωρίς να έχει εξασφαλίσει την προηγούμενη συγκατάθεση του παραλήπτη του μηνύματος.
Για τους λόγους αυτούς, η Αρχή επέβαλε προειδοποίηση στον Β, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, για:
α) παράνομη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων για τον σκοπό της πολιτικής επικοινωνίας μέσω της αποστολής αζήτητης ηλεκτρονικής επικοινωνίας (παραβίαση του άρθρου 11 ν. 3471/2006), και
β) μη προσήκουσα ικανοποίηση του προβλεπόμενου από το 2472/1997 δικαιώματος πρόσβασης των υποκειμένων των προσωπικών δεδομένων τα οποία επεξεργάζεται.
Επίσης, η Αρχή απηύθυνε κατά το παρ. γ ν. 2472/1997 σύσταση για τη μη υποβολή γνωστοποίησης για το αρχείο που τηρούσε για το σκοπό της πολιτικής επικοινωνίας.
Νομίζω ότι πρέπει να διευκρινιστούν κάποια πράγματα, διότι σε λίγο καιρό θα αρχίσει ο καταιγισμός!
Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα
