Γράφει η Λένα Μαρκή
Μεγάλη υπόθεση οι αριθμοί … και όταν μάλιστα σε χτυπάνε κατάμουτρα η ζημιά μπορεί να οδηγήσει σε τελική πτώση …
Τόσο καιρό τώρα η απλή αναλογική* έχει γίνει μπαλάκι από τον έναν στον άλλον και αυτό που κυριαρχεί είναι η ανάγκη που θα παρουσιαστεί στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για δημιουργία συμμαχιών, ώστε να υπάρξει Διοίκηση στον όποιο Δήμο.
Όμως κυρίες και κύριοι το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Οι περισσότεροι εκ των αυτοδιοικητικών δεν έχουν αντιληφθεί την πραγματική ουσία της υπόθεσης και τις τεράστιες δυσκολίες που θα προκύψουν.
Μόλις χθες το aparaskevi-images.gr δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Δημοτικές εκλογές 2014: Δείτε πως θα ήταν τα δημοτικά συμβούλια αν ίσχυε η απλή αναλογική». Το άρθρο αυτό είναι μια ωρολογιακή βόμβα για τους υποψηφίους επικεφαλής των δημοτικών εκλογών του 2019. Γιατί; Επειδή παρουσιάζει μια τρομακτική αλήθεια.
Δείτε προσεκτικά τον ακόλουθο πίνακα που αφορά την Αγία Παρασκευή.
Το ζητούμενο για να διοικήσει κάποιος είναι η συγκέντρωση 17 εδρών.
Μιλώντας πάντα για την πόλη μας και σύμφωνα με τα ανωτέρω στοιχεία τόσο ο Γιάννης Σταθόπουλος, όσο και ο Βασίλης Ζορμπάς θα αντιμετώπιζαν ισχυρό πρόβλημα. Αν εξαιρέσουμε το ΚΚΕ του Αντρέα Γκιζιώτη και το Φυσάει Κόντρα του Σπύρου Αλεξίου που δεν έχουν δώσει δείγματα ότι επιθυμούν διακαώς να διοικήσουν, αλλά αρκούνται στην παρουσία τους στο Δ.Σ., τι μένει; Το ποιος θα πρωτοσυνεργαστεί με τους Βασίλη Γιαννακόπουλο και Αλέξανδρο Μουστόγιαννη.
Δυσκολάκι ε;
Ας έρθουμε τώρα στο παρόν. Πέραν των δημοτικών παρατάξεων του πίνακα, για το 2019 έχουμε έναν ακόμα συνδυασμό σίγουρο και κάνα δυο πιθανολογούμενους, ίσως και τρεις.
Με τα όσα ορίζει ο «Κλεισθένης» είναι αναμφισβήτητο ότι όσο περισσότεροι είναι οι υποψήφιοι δήμαρχοι, τόσο μεγαλύτερη είναι και η διάσπαση των εδρών με αποτέλεσμα την δημιουργία ανάγκης ευρέων συνεργασιών.
Για τις συνεργασίες πάλι είναι de facto ότι απαιτούνται καλές (διπλωματικές) σχέσεις. Είναι απαραίτητο λοιπόν, κατά την προεκλογική εκστρατεία να υπάρχουν μεν πολιτικές κόντρες, αλλά όχι προσωπικές, για να βρεθούν μετά οι γέφυρες επικοινωνίας, διαφορετικά θα είναι χαμένη υπόθεση. Άρα, κατηγορίες και κρίσεις σε προσωπικό επίπεδο ένθεν κακείθεν … κομμένες λόγω «Κλεισθένη».
Ας πούμε τώρα ότι γίνονται οι αμοιβαίες υποχωρήσεις, ο έχων την μεγαλύτερη ανάγκη υποχωρεί λίγο περισσότερο, παραχωρεί κάνα δυο αντιδημαρχίες και ένα Νομικό Πρόσωπο, δημιουργείται το «μαξιλαράκι» και ξεκινά η θητεία.
Θα υπάρξει ομόνοια στο Δ.Σ.; Ποιος θα έχει το «πάνω χέρι»; Και αν διαφωνήσουν οι συνεργάτες; Θα βρεθεί ο Δήμος σε πολιτική αστάθεια να ακροβατεί πάνω σε τεντωμένο σκοινί; Ήδη έχουν βγει τα ξίφη από τα θηκάρια τους εντός και εκτός δημοτικού συμβουλίου και έχουν ειπωθή λόγια και κατηγορίες (και σε προσωπικό επίπεδο) μη αναστρέψιμα. Αυτή τη στιγμή στην πόλη μας παρασκηνιακά επικρατεί η εικόνα ότι όλοι είναι έτοιμοι να “σφαχτούν” (πολιτικά πάντα) με όλους!
Όπως ανέφερα στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 εκτιμάται ότι στην Αγία Παρασκευή την «οδό Κλεισθένους» θα ακολουθήσουν περί τις 9 δημοτικές παρατάξεις. Οι πιο πολλές από αυτές θα κινηθούν στα αποτελέσματα μεταξύ των 1-3 εδρών. Το κάθε ψηφοδέλτιο θα περιλαμβάνει 45 υποψηφίους. Γνωρίζοντας όλα αυτά θα δεχθούν οι 42 υποψήφιοι να «τρέξουν» προεκλογικά για να εκλεγούν οι 3;
Το μπέρδεμα όσο πάει και μεγαλώνει …
Ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς φέρνοντας στη Βουλή τον «Κλεισθένη» και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση την απλή αναλογική, είχε στόχο να μην μείνει εκτός παιχνιδιού το 2019. Με τον τρόπο αυτό όμως δημιουργείται σοβαρό πρόβλημα και στους ΣΥΡΙΖΑίους δημάρχους και μάλιστα σε αυτούς που κατά την 5ετη θητεία τους έχουν χάσει την εμπιστοσύνη και την πλειοψηφία. Από την άλλη πάλι γεννάται το ερώτημα ποιος/οι, παίρνοντας μολύβι και χαρτί και κάνοντας νέους υπολογισμούς, θα επιμείνουν στην απόφασή τους να διεκδικήσουν το Δημαρχιακό θώκο. Ποιοι θα συνεχίσουν και ποιοι θα πέσουν υπέρ του “Κλεισθένη”;
Σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες …
Εν κατακλείδι, επειδή η Αγία Παρασκευή έχει την τιμή -αλλά και τη διαχρονική πρόβλεψη – να φιλοξενεί στα όριά της την οδό Κλεισθένους, είναι εύλογο όσοι “πέσουν” ηρωικά στη μάχη των Αυτοδιοικητικών εκλογών, να στηθεί προς τιμή τους το Μνημείο Πεσόντων υπέρ του “Κλεισθένη”.
Συνεπώς ο αγώνας για τη νέα δημοτική Αρχή θα είναι μέχρι τελικής πτώσεως για όλη τη γενιά του 50-60 plus.
* Στο σύστημα της Απλής αναλογικής ο αριθμός εδρών που λαμβάνουν οι συνδυασμοί εξαρτάται μόνο από το εθνικό ποσοστό τους, ανεξαρτήτως του αποτελέσματός τους ανά εκλογική περιφέρεια. Δέχεται την κριτική ότι δεν παράγει ισχυρές πλειοψηφίες, αφού η εμπειρία στις δυτικές κοινωνίες δείχνει πως σπάνια κάποιος συνδυασμός λαμβάνει το απαραίτητο 50% για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται σε πολύ λίγα κράτη για εθνικές εκλογές, ενώ αντίθετα είναι σύνηθες σε εκλογές τοπικού ή συνδικαλιστικού χαρακτήρα.
Στην καθαρή μορφή της απλής αναλογικής, οι έδρες κάθε συνδυασμού προκύπτουν από το γινόμενο «Εθνικό ποσοστό X συνολικός αριθμός εδρών» (στρογγυλοποιημένο στον προηγούμενο ακέραιο). Για παράδειγμα ένας συνδυασμός στην Ελλάδα που θα λάμβανε 15%, θα είχε 15/100×300=45 βουλευτές. Όσες έδρες στο τέλος της κατανομής παραμείνουν αδιάθετες λόγω της στρογγυλοποίησης, πηγαίνουν στους συνδυασμούς με τα μεγαλύτερα υπόλοιπα.( wikipedia)