Για ποιο λόγο άραγε το κτήριο του Κεντρικού Τομέα της Περιφέρειας Αττικής να μετακομίσει στον Δυτικό Τομέα, δηλαδή να φύγει από τη λεωφόρο Συγγρού για να πάει στο Περιστέρι;
Για ποιο λόγο άραγε να γίνεται δεκτό το αποτέλεσμα μιας δημοπρασίας που έχει έναν μόνο συμμετέχοντα;
Για ποιο λόγο άραγε να δίνονται ελαφρά τη καρδία σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ για ένα κτήριο η αντικειμενική αξία του οποίου ανέρχεται σε 13 εκατομμύρια;
Για ποιο λόγο άραγε να επιλέγεται ένα κτήριο μακριά από σταθμό μετρό, και χωρίς εύκολη πρόσβαση για άτομα με αναπηρίες;
Για ποιο λόγο άραγε να αγνοείται επιδεικτικά η αντίθετη και τεκμηριωμένη γνώμη του Συλλόγου Υπαλλήλων;
Η απόφαση της περιφερειακής αρχής Αττικής ήταν για κάποιο λόγο που μόνο εκείνη γνωρίζει κατηγορηματική και αμετάκλητη. Τα όποια εμπόδια μπήκαν στον δρόμο της υλοποίησής της προσπεράστηκαν με χαρακτηριστική ευκολία, όπως για παράδειγμα η αρχική αρνητική θέση της Επιτροπής Καταλληλότητας για τη συγκεκριμένη επιλογή ακινήτου: Λίγες μέρες μετά η Επιτροπή Καταλληλότητας άλλαξε σύνθεση και εξέδωσε νέο πόρισμα!
Το επιχείρημα της διοίκησης Δούρου για τη σκοπιμότητα διάθεσης ενός ποσού μαμούθ ήταν ένα και μοναδικό.
Αφού η Περιφέρεια Αττικής δαπανά μεγάλα ποσά για μισθώσεις κτηρίων, η αγορά τους είναι συμφέρουσα ανεξαρτήτως ποσού. Με τον τρόπο αυτό η συζήτηση έφευγε βέβαια από τα πραγματικά δεδομένα.
Αλλά έχοντας δεδομένη την πλειοψηφία στην Οικονομική Επιτροπή, η συζήτηση έκλεισε άρον άρον. Για την ακρίβεια, οι επανειλημμένες και συντονισμένες προσπάθειες των παρατάξεων της αντιπολίτευσης να φέρουν το θέμα προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο έπεσαν στο κενό.
Οι απόψεις που ακούστηκαν ότι η αντικειμενική αξία του ακινήτου είναι πολύ χαμηλότερη από το τίμημα λοιδορήθηκαν ως ανεδαφικές.
Προς επίρρωση μάλιστα της άποψης της διοίκησης, στο φάκελο της υπόθεσης προστέθηκε η έκθεση ενός πιστοποιημένου ορκωτού εκτιμητή, ο οποίος ανέβασε την εμπορική αξία του συγκεκριμένου ακινήτου στα 21,58 εκατομμύρια ευρώ.
Όπερ έδει δείξαι: Η τιμή που επιτεύχθηκε στον “διαγωνισμό” είναι συμφέρουσα.
Ο διαγωνισμός κατακυρώθηκε και η σύμβαση με τους ιδιοκτήτες του κτηρίου ήταν έτοιμη προς υπογραφή.
Εκεί όμως επενέβη τελικά το Ελεγκτικό Συνέδριο που “πάγωσε” τη διαδικασία, ζητώντας από την Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας εξηγήσεις.
Η απόφαση 1391/2017 του 6ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.
Αναβάλει την τελική του κρίση ως προς τη νομιμότητα της δαπάνης που αποφάσισε η Περιφέρεια Αττικής “προκειμένου τα αρμόδια όργανα της Περιφέρειας να αιτιολογήσουν ειδικώς με κάθε πρόσφορο μέσο τον συμφέροντα ή έστω ικανοποιητικό χαρακτήρα του τελικώς επιτευχθέντος τιμήματος των 19.800.000 ευρώ, το οποίο ως αγοραία αξία υπερβαίνει κατά 50% περίπου την αντικειμενική όμοια”.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο ξεσκεπάζει στην απόφασή του ως αστήρικτη και την έκθεση του ορκωτού εκτιμητή που υπολόγισε την εμπορική αξία του ακινήτου, ώστε το τίμημα να εμφανιστεί εύλογο.
Αναφέρουν συγκεκριμένα οι δικαστές:
“Στην Έκθεση αυτή δεν παρατίθεται επαρκής αιτιολογία ως προς την εκτίμηση της αγοραίας αξίας του ακινήτου στο ποσό των 21.583.000 ευρώ, καθόσον τούτο εξήχθη από συγκριτικά στοιχεία της κτηματαγοράς που αφορούν επτά επαγγελματικά κτήρια προς πώληση, για δύο από τα οποία αναφέρονται μόνο οι τιμές από τις σχετικές αγγελίες που ζητούν οι πωλητές ακινήτων, που συνήθως δεν είναι οι τιμές που γίνονται τελικά οι μεταβιβάσεις, για τα υπόλοιπα δε πέντε δεν γίνεται καμία αναφορά συγκεκριμένου συμβολαίου αγοραπωλησίας για ανάλογου εμβαδού ή θέσης ακίνητο”.
Και βέβαια, το Ελεγκτικό Συνέδριο αποτυπώνει στην απόφασή του μια κοινή αλήθεια:
“Η αγορά ακινήτων διέρχεται κρίση, λόγω της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας που διανύει η χώρα και της αυξημένης φορολόγησής τους, η οποία έχει οδηγήσει σε πτώση των τιμών τους ακόμη και κάτω από την αντικειμενική τους αξία”.
Η συνέχεια της υπόθεσης αναμένεται φυσικά με μεγάλο ενδιαφέρον.
Πουλάμε φτηνά,
αγοράζουμε ακριβά
Το χειρότερο σχετικά με τη σκανδαλώδη αυτή υπόθεση αγοράς ενός ακατάλληλου κτηρίου σε αδιανόητα υψηλή τιμή ήταν ο τρόπος με τον οποίο μεθοδεύτηκε.
Διότι η ανάδειξη της Ρένας Δούρου στη θέση της περιφερειάρχη Αττικής κατά τη ρητορική του 2014 θα έφερνε στην αυτοδιοίκηση β’ βαθμού ένα νέο ύφος άσκησης εξουσίας, με κοινωνική λογοδοσία και διαφάνεια.
Οι ωραίες αυτές έννοιες έμειναν όμως ως κενό γράμμα να κοσμούν τα προεκλογικά φυλλάδια και στην πράξη τέθηκε σε εφαρμογή ένας μηχανισμός απόκρυψης της αλήθειας, αποφυγής δημόσιας συζήτησης και λήψης αποφάσεων εν κρυπτώ.
Την υπόθεση πήρε πάνω του ο αντιπεριφερειάρχης Οικονομικών, Χρήστος Καραμάνος, με τη Ρένα Δούρου να τηρεί σιγήν ιχθύος και στην ουσία να καλύπτει απολύτως τις κινήσεις της πλειοψηφίας στην Οικονομική Επιτροπή.
Αλλά το μείζον είναι το δημόσιο συμφέρον.
Διότι μπορεί να συνηθίσαμε αυτά τα 7 χρόνια των μνημονίων η δημόσια περιουσία να πωλείται σε τιμή ευκαιρίας. Όμως είναι σκανδαλώδες και εξοργιστικό την ίδια στιγμή που το Δημόσιο πουλά φτηνά να αγοράζει ταυτόχρονα ακριβά. Κάτι δεν πάει καλά…
–
(Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Παλμός Γλυφάδας, 27 Ιουλίου 2017)
πηγή: 3vita.gr
