Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Δήμου Αγίας Παρασκευής και του ΠΑΟΔΑΠ οι Πρόσκοποι της Αγίας Παρασκευής βοήθησαν στην διεξαγωγή του 4ου Δρόμου Ζωής. 40 ανήλικοι και ενήλικοι Πρόσκοποι από το 1ο και το 3ο Σ.Π. Αγίας Παρασκευής βρέθηκαν στους δρόμους του Δήμου μας και στα μονοπάτια του Υμηττού μοιράζοντας νερά στους δρομείς και δείχνοντας τα μονοπάτια.
Όμως, πιο αναλυτικά μπορεί να τα περιγράφει η Ιωάννα Ο., Πρόσκοπος ετών 10, η οποία μας περιγράφει την εμπειρία της:
Δέκα μέρες περάσαν από τη Κυριακή 7 Μαΐου, όπου είχαμε αποφασίσει να συμμετάσχουμε με τους Προσκόπους στο Δρόμο Ζωής που διοργανώνει ο Δήμος μας.
Είχα προβληματιστεί αν πρέπει να ακολουθήσω σε αυτή τη δράση την υπόλοιπη Ομάδα, καθώς οι ώρες ήταν πολλές και το πρωινό ξύπνημα βάρβαρο. Μας είχαν πει οι Αρχηγοί μας να είμαστε έξω από το μοναστήρι του Αη Γιάννη του Κυνηγού στον Υμηττό στις 7 το πρωί. Σκεφτόμουν τη ζέστη, τον ήλιο και την ορθοστασία που έπρεπε να υποστούμε μέχρι τις 11 περίπου που θα κρατούσε ο αγώνας.
Την Κυριακή το πρωί όμως αποφάσισα να μην κρεμάσω την Ομάδα μου, ούτως ή άλλως θα ήτανε ένα όμορφο πρωινό με φίλους και έτσι έβαλα τη στολή μου και πήγα. Όταν μαζευτήκαμε όλα τα παιδιά, χωριστήκαμε σε μικρές ομαδούλες των τριών και των δύο ατόμων ενώ κάποιοι μείνανε μόνοι τους. Τα σημεία που έπρεπε να καλύψουμε στο βουνό ήτανε πολλά και σημαντικά. Κάποια παράληψη να γινόταν από εμάς και οι αθλητές θα έχαναν το δρόμο τους και θα βρισκόντουσαν μακριά από τη διαδρομή, σε κάποιο άλλο σημείο του Υμηττού. Εγώ ήμουν με την Ελένη μαζί σε ένα αρκετά ψηλό σημείο του βουνού. Αν εκεί κάποιος αθλητής έπαιρνε λάθος μονοπάτι θα βρισκόταν στην Παιανία. Άλλες ομάδες είχαν αναλάβει τα πόστα με τα νερά και τα ισοτονικά, ώστε να μπορούν οι αθλητές να ενυδατώνονται κατά τον αγώνα και να παίρνουν δύναμη.
Ο αγώνας ξεκίνησε και εγώ δεν ήμουν σίγουρη αν όντως είχα πάρει τη σωστή απόφαση, αν έκανα καλά που έχασα τον ύπνο μου και τραβιόμουν στο βουνό τόσο νωρίς. Όλες οι δεύτερες σκέψεις διαλύθηκαν μόλις έφτασε ο πρώτος αθλητής στο σημείο που ήμουν… Με την Ελένη τους φωνάζαμε “Μπράβο”, “Καλή συνέχεια” “Καλή επιτυχία” και “Συγχαρητήρια”, ενώ ταυτόχρονα τους δείχναμε και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθούνε. Όταν πέρασε και ο τελευταίος δρομέας, ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες των Αρχηγών μας για να επιστρέψουμε και εμείς σώες στο σημείο συνάντησης που είχαμε με υπόλοιπα παιδιά που ήταν και εκείνα σκόρπια σε όλες τις πλευρές του Υμηττού. Στη
______________________________________________________________
Πολιτιστικό Πάρκο Σταύρου Κώτση, Σπάρτης 1, 15342, Αγία Παρασκευή
e-mail: agia.3osp@gmail.com, τηλ. Επικοινωνίας: 6936199900
διαδρομή μάλιστα προσπαθήσαμε να μαζέψουμε και όσα περισσότερα πλαστικά μπουκάλια μπορούσαμε από αυτά που αφήνανε οι δρομείς καθώς τρέχανε. Μόλις βρεθήκαμε όλοι μαζί ανταλλάξαμε τις εμπειρίες μας για τις ώρες που είχαν περάσει. Όλοι συμφωνήσαμε ότι ήταν μια αξέχαστη εμπειρία. Βοηθήσαμε όσο μπορούσαμε τους αθλητές, αλλά και να αναδειχτεί το βουνό μας και σίγουρα θα είμαστε εκεί και του χρόνου!!!
Οι μικρότεροι Πρόσκοποι, που λέγονται Λυκόπουλα, βοηθήσαν και αυτοί. Είχαν αναλάβει να δίνουν νεράκια στη διαδρομή των 5χλμ, που ήταν μες στην πόλη. Μάλιστα επειδή τέλειωσαν από την πλατεία Ύδρας, όπου ήτανε και το πόστο τους, κατά τις 10, αποφασίσαν να τρέξουν κιόλας στη διαδρομή του 1χλμ που ήταν για παιδιά! Χαρά στο κουράγιο τους.
Μακάρι όλο και περισσότεροι πολίτες του Δήμου μας να συμμετέχουν κάθε χρόνο στο Δρόμο Ζωής. Η μικρή διαδρομή είναι προσιτή για τον καθένα και τι καλύτερο από το να περάσεις ένα πρωινό με άθληση, που τόσο λείπει από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Ενώ η διαδρομή στον Υμηττό είναι μια ευκαιρία να δούμε το όμορφο βουνό που έχουμε πάνω από τα σπίτια μας.
Πολλά μπράβο στους αθλητές των 14 χλμ, η προσπάθεια που κάνανε ήτανε υπεράνθρωπη! Αλλά και πολλά μπράβο και τους δημότες, που αν και δεν ήτανε αθλητές, προτίμησαν να περάσουμε την Κυριακή τους τρέχοντας στους δρόμους της Πόλη μας!
