Κι όμως δεν ήταν ψέμα, ήταν σαν ψέμα. Την πρωταπριλιά, πέρασαν πάνω από 100 μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, φίλοι, γείτονες και περαστικοί, από το τμήμα της Αρτέμωνος μπροστά στο σχολείο μας. Όλοι είχαν σαν στόχο να ζωντανέψει από τις δράσεις μας, το σημείο στο οποίο συναντιούνται καθημερινά οι ζωές μας. Άλλοι έφεραν κεράσματα, άλλοι φυτά για το παρτέρι, άλλοι εργαλεία κηπουρικής, άλλοι πινέλα, άλλοι βότσαλα, άλλοι ελαστικά αυτοκινήτων, άλλοι χρώματα. Γίναμε όλοι μια παρέα και αφήσαμε το αποτύπωμά μας στο χώρο, ενισχύοντας το αίτημα για την πεζοδρόμησή του. Δεν είμαστε επαγγελματίες και ασφαλώς είχαμε και ατέλειες και αστοχίες στις παρεμβάσεις μας. Άλλωστε δεν ήταν στόχος μας να υποκαταστήσουμε τα επαγγελματικά συνεργεία, αλλά να ενεργοποιήσουμε το χώρο με τη ζωντάνια και την παρουσία μας. Γιατί οι παρεμβάσεις στο δημόσιο χώρο, δεν είναι γραφειοκρατικά ζητήματα, αλλά αναγκαιότητα των τοπικών κοινωνιών.
Τώρα, πρέπει όλες και όλοι να φροντίσουμε να προστατέψουμε και να περιφρουρήσουμε τον υπέροχο χώρο που δημιούργησαν τα παιδιά μας κι εμείς. Δεν σταθμεύουμε μπροστά στο σχολείο, δεν διερχόμαστε από το τμήμα αυτό, το υποδεικνύουμε ευγενικά και σε άλλους, υπενθυμίζοντας και την ειδική σηματοδότηση.
Απ’ όσο πληροφορηθήκαμε από εκπροσώπους του Δήμου, ήδη εκπονείται μελέτη μετατροπής του σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας.
Ας δείξουμε λοιπόν, πόσο εξακολουθουμε να ενδιαφερόμαστε και να νοιαζόμαστε γι αυτό…