Η σειρά επιτυχημένων εκδηλώσεων που διοργανώνει το Φυσάει Κόντρα συνεχίστηκε με την εξαιρετικά επίκαιρη συζήτηση που έλαβε χώρα την Κυριακή 5 Μαρτίου στο Δημαρχείο Αγίας Παρασκευής.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε στο πλαίσιο της καμπάνιας στην οποία συμμετέχει το Φυσάει Κόντρα μπροστά στη Διεθνή Μέρα Δράσης κατά του ρατσισμού, του πολέμου, του φασισμού και της φτώχεια, στις 18 Μαρτίου.
Η εκδήλωση και συνολικά η αγωνιστική πρωτοβουλία έχει το σύνθημα «ΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΜΑΖΙ: Κοινός αγώνας Ελλήνων- προσφύγων, μεταναστών ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό και τη φτώχεια».
Την εκδήλωση άνοιξε, εκ μέρους του Φυσάει Κόντρα, ο αγωνιστής του νεολαιίστικου κινήματος Γιώργος Μανουράς, παρουσιάζοντας τους ομιλητές και την ομιλήτρια που καλέστηκαν για τις αρχικές εισηγήσεις και περιγράφοντας τους κεντρικούς άξονες της παρέμβασης του δημοτικού σχήματος σχετικά με τα ζητήματα του αντιρατσιστικού- αντιφασιστικού κινήματος.
Πρώτος τον λόγο πήρε ο Καχάρ Μασούντ, πρόσφυγας από το Αφγανιστάν που διαμένει στο κέντρο του Ελληνικού. Στη σύντομη συγκλονιστική του ομιλία, περιέγραψε τις συνθήκες που αντιμετωπίζει ο ίδιος και χιλιάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά πρόσφυγες και μετανάστες στα στρατόπεδα της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενώ απεύθυνε ένα αποφασιστικό αγωνιστικό κάλεσμα ενότητας για την υπεράσπιση των κοινών δικαιωμάτων όσων ζούμε σε αυτή τη χώρα.
Δεύτερος ομιλητής ήταν ο δικηγόρος Θανάσης Καμπαγιάννης, εκ μέρους της Πολιτικής Αγωγή στη δίκη ενάντια στη Χρυσή Αυγή. Αναφέρθηκε συνολικά στους αγώνες του αντιφασιστικού, αντιρατσιστικού κινήματος που έχουν πετύχει σημαντικές νίκες, ενώ ξεχωριστό ενδιαφέρον και κρισιμότητα είχε η ενημέρωση που έκανε για τη φάση στην οποία βρίσκεται η δίκη της Χρυσής Αυγής, αλλά και για τη σημασία που θα έχει αν η 18η Μάρτη είναι μια μέρα – σταθμός για το κίνημα.
Ακολούθησε η Ειρήνη Δαφέρμου, από το «Συντονισμό για το Προσφυγικό-Μεταναστευτικό σωματείων, φοιτητικών συλλόγων και συλλογικοτήτων». Παρουσίασε ένα ευρύ φάσμα δράσεων του συντονισμού και ευρύτερα του κινήματος αλληλεγγύης, επικεντρώνοντας σε ειδικές πλευρές διεκδίκησης αλλά και κατακτήσεις μέσω της κοινής πάλης των προσφύγων με το εργατικό- λαϊκό κίνημα (ενημέρωση για την κατάσταση στα στρατόπεδα, εκπαίδευση, υγεία κ.α.)
Τελευταία ήταν η εισήγηση του Δημήτρη Λαβατσή, Αγιοπαρασκευιώτη που κατοικεί στη Χίο και είναι μέλος της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες: «ΛΑΘΡΑ;». Στην ιδιαίτερα φορτισμένη ομιλία του, παρουσίασε στιγμές από την τιτάνια προσπάθεια που έκανε το κίνημα αλληλεγγύης στους χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στο νησί κυνηγημένοι από τον πόλεμο, την περιβαλλοντική καταστροφή και την πολιτική καταπίεση. Εξαιρετικά σημαντική, ήταν η αναφορά του στις πολλαπλές και δύσκολες συγκρούσεις εντός της κοινωνίας του νησιού σχετικά με τη στάση απέναντι στα φλέγον αυτό ζήτημα.
Μετά από τις αρχικές εισηγήσεις, όπως και σε προηγούμενες εκδηλώσεις, το Φυσάει Κόντρα απευθύνθηκε σε πλήθος αγωνιστών- αγωνιστριών καθώς και σε τοπικές συλλογικότητες του κινήματος αλληλεγγύης. Σε αυτό το πλαίσιο, αξίζει να αναφερθούν δύο πολύ σημαντικές παρεμβάσεις:
Η πρώτη, από αγωνιστές και αγωνίστριες της πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στους/στις Πρόσφυγες και Μετανάστες/ριες της Ραφήνας που παρουσίασαν πλευρές της δράσης τους.
Η δεύτερη, από τη νηπιαγωγό Μάγια Σταυροπούλου, από το ΔΣ του τοπικού Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Περικλής», που αναφέρθηκε ειδικά στον αγώνα για την υποδοχή των προσφυγόπουλων στα σχολεία και στην κανονική εκπαιδευτική διαδικασία.
Σε αυτή την κατεύθυνση, μέσα στις επόμενες μέρες θα λάβουμε, ως Φυσάει Κόντρα, σε συνεργασία με το σύλλογο Περικλή αλλά και με άλλα σωματεία εργαζομένων και συλλογικότητες της περιοχής, πρωτοβουλία για αγωνιστική συμπόρευση σχετικά με το θέμα των προσφύγων που θα καταλήξει και σε κατάθεση ψηφίσματος στο Δημοτικό Συμβούλιο.
Στην πλούσια συζήτηση που ακολούθησε έγιναν αρκετές τοποθετήσεις από κατοίκους της περιοχής, μέλη και φίλους του Φυσάει Κόντρα που ανέδειξαν ιδιαίτερες πλευρές και δήλωσαν αποφασιστικά το παρόν στην ανάγκη ενίσχυσης του κοινού αγώνα Ελλήνων, μεταναστών και προσφύγων και στην Αγία Παρασκευή.
Η ιδιαίτερη μαζικότητα και η πολύ ουσιαστική και δημιουργική συζήτηση που γίνεται σε όλες τις τελευταίες εκδηλώσεις, μας δίνει ώθηση για να συνεχίσουμε.
—–