Ο Κώδικας Da Vinci ζητά ερμηνεία
Γράφει η Λένα Μαρκή
Αύριο (26/1/2017) στο Δημοτικό Συμβούλιο θα συζητηθεί η ανάκληση ή μη της άδειας λειτουργίας του καταστήματος Da Vinci όπως ήδη σας έχουμε ενημερώσει με σχετικό άρθρο.
Όμως θέλοντας να ανακαλύψουμε πόσο γερά πατάει ο Δήμος πάνω στη συγκεκριμένη διαδικασία και πόσο διασφαλισμένο είναι το συμφέρον του, καταλήξαμε σε βασικά ερωτήματα που μας έβαλαν σε σκέψεις και ζητούν απαντήσεις.
Καταρχήν στο προηγούμενο άρθρο ανέφερα ότι πρόταση του τότε Δημάρχου Βασίλη Ζορμπά ήταν να ζητηθεί γνωμοδότηση από έναν Καθηγητή Πανεπιστημίου. Επρόκειτο για τον ακαδημαϊκό Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλο*, Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών και διακεκριμένο νομικό. Θέλοντας όμως ο κ. Ζορμπάς να ισχυροποιήσει τη θέση του Δήμου και εφόσον το κληροδότημα αποτελεί δημόσια περιουσία και κατ’ επέκταση περιουσία του κράτους, προχώρησε ένα βήμα παρά πέρα συγκεντρώνοντας όλα τα στοιχεία και ζητώντας γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Για να προχωρήσει η διαδικασία απαιτούνταν η έγκριση του Υπουργείου Οικονομικών, αλλά προέκυψαν οι εκλογές του 2014 που άλλαξαν τόσο το τοπικό σκηνικό όσο και την κεντρική εξουσία, οπότε το ζήτημα παρέμεινε για ένα διάστημα στάσιμο.
Κάποια στιγμή αργότερα ενημερώνεται σχετικά η νέα Δημοτική Αρχή, η οποία όμως προτίμησε να αναθέσει την έκδοση γνωμάτευσης στον νομικό κ. Κώστα Μπάκα. Αναμφισβήτητα ο κ. Μπάκας είναι ένας αξιόλογος, έγκριτος νομικός, αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο κ. Μπάκας υπήρξε ο δικηγόρος των Κ. Κουβόπουλου και Κ. Κατσάρα στο θέμα του κληροδοτήματος Σιστοβάρη εναντίον του ιδιοκτήτη του Da Vinci, υπερασπιζόμενος έτσι τα συμφέροντα του Δήμου!!! Οπότε γεννάται το πρώτο ερώτημα:
- Είναι δυνατόν να γνωμοδοτεί ο δικηγόρος του αντίδικου και να γίνει αυτό αποδεκτό από τον επιχειρηματία; Δηλαδή αν τη γνωμοδότηση έκανε ο δικηγόρος του επιχειρηματία, ο Δήμος θα δεχόταν να τη συζητήσει; Προφανώς όχι, προπάντων για λόγους εύλογης ηθικής τάξης. Είναι αναμενόμενο ότι σε περίπτωση απόφασης του Δ.Σ. ανάκλησης της άδειας λειτουργίας του Da Vinci η υπόθεση θα οδηγηθεί στις δικαστικές αίθουσες και υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η «λεπτομέρεια» αυτή να αποτελέσει σημαντικό νομικό επιχείρημα για τον επιχειρηματία προξενώντας μεγάλη ζημιά στο Δήμο και δίνοντας του έτσι το δικαίωμα να κερδίσει χρόνο υπέρ του, απομακρύνοντας το Δήμο από ότι του ανήκει.
Απόρροια αυτού είναι ένα δεύτερο ερώτημα:
- Ποια είναι η θέση των αρμόδιων υπηρεσιών του Δήμου σχετικά με τη γνωμάτευση του κ. Μπάκα; Οι νομικές και διοικητικές υπηρεσίες έχουν τοποθετηθεί εγγράφως για το αν συμφωνούν ή όχι με τη γνωμάτευση; Από μια μικρή έρευνα που κάναμε, διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει γραπτή υπηρεσιακή εισήγηση με ότι αυτό συνεπάγεται για τις ευθύνες του Δήμου απέναντι στην τοπική κοινωνία και τους δημότες της πόλης, οι οποίοι εκπληρώνουν στο ακέραιο τις οφειλές τους (δημοτικά τέλη, κλπ) προς τη Δημοτική Αρχή. Είναι ώρα ο συνδυασμός “Νίκη για την Αγία Παρασκευή” να αναλάβει τις ευθύνες του σε σχέση με τις προεκλογικές του υποσχέσεις και να πάψει να κρύβεται πίσω από ήξεις αφήξεις πολιτικών προσχημάτων και ψευδεπίγραφων μικροπολιτικών επιλογών. Η Διοίκηση θα χρειαστεί να βάλει την υπογραφή ή τις υπογραφές της και ευχόμαστε να γνωρίζει σε τι κυκεώνα μπλέκει.
Όλα αυτά κάνουν την αυριανή συνεδρίαση άκρως ενδιαφέρουσα.
Γιατί άραγε η Δημοτική Αρχή του κ. Σταθόπουλου προέβη στην επιλογή του κ. Μπάκα, αποκλείοντας τόσο τον ακαδημαϊκό κ. Επαμεινώνδα Σπηλιωτόπουλο, όσο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους; Ποιος θα μπορούσε ποτέ να αντικρούσει γνωμοδότηση του κύρους τους και ποιο δικαστήριο θα αμφισβητούσε οτιδήποτε;
–
–
* Ο Επαμεινώνδας Σπηλιωτόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1925. Σπούδασε Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Aθηνών, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι και έγινε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Παρισίων (1955) (βραβείο Nομικής Σχολής Παρισίων) και του Πανεπιστημίου Αθηνών (1963).
Το 1969 εκλέχθηκε υφηγητής, αλλά διορίσθηκε το 1973 και το 1978 τακτικός Καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου δίδαξε μέχρι το 1993, οπότε και αποχώρησε ως Ομότιμος. Το 2001 εκλέχτηκε τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του Δημοσίου Δικαίου και το 2012 αντιπρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Ασκεί τη δικηγορία στο Συμβούλιο της Επικρατείας και σε διεθνείς διαιτησίες.
Έχει τιμηθεί με τα μετάλλια Εξαίρετων Πράξεων και Εθνικής Αντίστασης. Είναι επίτιμος Διδάκτορας των Πανεπιστημίων Aix-Marseille III, Paris II, Louvain, Lille II, Temple (H.Π.A.) και επίτιμος εταίρος του University College του Λονδίνου.
—–
