Μπορεί η εκκλησία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στο πάρκο Σταύρος Κώτσης να είναι μικρή, απόψε όμως πλημμύρισε με φως και γλυκές ψαλμωδίες σε μια κατανυκτική ατμόσφαιρα γιορτάζοντας τον Άγιο και ονοματοδότη της.
Πλήθος πιστών γέμισαν το ναό και τον σημαιοστολισμένο αύλιο χώρο. Με ευλάβεια παρακολούθησαν τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό και ακολούθησαν τη λιτάνευση της εικόνας του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.
Πύρινος και διδακτικός ο λόγος του χοροστατούντος Αρχιμανδρίτου πατ. Διονυσίου Κατερίνα, Προϊστάμενου του Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής, με αναφορά στον Άγιο των γραμμάτων και τις προφητικές του ρήσεις, αλλά και με συμβουλές και προτροπές προς τους παρεβρισκόμενους δίνοντας τους δύναμη να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες των καιρών.
Ανάμεσα στο πλήθος των πιστών ξεχωρίσαμε τον πολιτευτή της Ν.Δ. κ. Νίκο Κωστόπουλο, τον πρώην Δήμαρχο κ. Βασίλη Γιαννακόπουλο, τους δημοτικούς συμβούλους κ. Έφη Καψοκεφάλου και κ. Διονύση Λέκκα, τον πρώην δημοτικό σύμβουλο κ. Σπύρο Παπασπύρο, τον πρόεδρο της ΔΗΜΤΟ Ν.Δ. κ. Μανώλη Κωνσταντακόπουλο, τον πρόεδρο του συλλόγου “Άγιος Ιωάννης” κ. Παναγιώτη Βαβουγυιό, τον πρόεδρο του συλλόγου ” Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός” κ. Αντώνη Μαυράκη, την πρόεδρο του συλλόγου Σπουδαστών Εργαστηρίων Τέχνης κ. Νικολέτα Μπελεχρή-Κυριάκου και τον πρόεδρο του συλλόγου Ανεγέρσεως Ι.Ν. Αγίων Αναργύρων κ. Γιάννη Αρβανιτάκη.
Όσοι δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν απόψε έχουν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την εκκλησία στο πάρκο αύριο, 24 Αυγούστου, ημέρα γιορτής του Αγίου.
ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ
Γεννήθηκε στην Αιτωλία και όπως αναφέρει ο ίδιος αόριστα “Η πατρίδα μου είναι Ελλάδα από το Απόκουρον”. Κατά τον βιογράφο και σύγχρονό τoυ Νικόδημο Αγιορείτη γεννήθηκε στο χωριό Μέγα Δένδρο Απόκουρου κοντά στο Θέρμο ενώ κάποιοι μελετητές θεωρούν πιθανό το γειτονικό Ταξιάρχη. Ο πιθανός χρόνος γέννησής του είναι το 1714 διότι ο Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει πως πέθανε σε ηλικία 65 ετών. Οι Παπακυριακού και Κώνστας την τοποθετούν στα 1700-1707. Πιστεύεται από χριστιανούς ότι διέθετε προφητικές και θαυματουργικές ικανότητες. Το κοσμικό του όνομα ήταν Κώνστας.
Μαθήτευσε στα διδασκαλεία της Παρνασσίδας και της Ναυπακτίας πλάι σε ονομαστούς ιεροδιδασκάλους: τα στοιχειώδη γράμματα τα έμαθε από τον ιεροδιάκονο Γεράσιμο Λύτσικα, ενώ γύρω στα είκοσι, τα γραμματικά, δηλαδή την εγκύκλιο παιδεία την έλαβε από τον ιεροδιάκονο Ανανια, ενώ δίδασκε συγχρόνως και ως υποδιδάσκαλος. Το 1749 πήγε στην Αθωνιάδα Σχολή του Αγίου Όρους (χερσόνησος του Άθω), όπου έκανε σπουδές ανωτέρου επιπέδου στη θεολογία και τη φιλοσοφία. Εκεί υπήρξε μοναχός για δύο περίπου χρόνια στη μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους. Στα 1759 εγκατέλειψε το μοναστήρι και με εντολή του Πατριάρχη Σεραφείμ ξεκίνησε τις περιοδείες του στη Δυτική και Βόρεια Ελλάδα και την Ήπειρο προκειμένου να αντιμετωπίσει τον αυξανόμενο τότε εξισλαμισμό των Χριστιανών. Παρακινούσε με θέρμη τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να ιδρύσουν σχολεία που θα διδάσκουν την ορθοδοξία. Το σχολείο αντιμετωπίζεται από τον Κοσμά σαν απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση της ορθοδοξίας και η εκπαίδευση σαν ένα εργαλείο κατήχησης στην ορθοδοξία. Εκτός από τη σημασία της Ελληνικής γλώσσας αναφέρεται συχνά και στο “ποθούμενο” που ήταν η απελευθέρωση του γένους. Η αποδοχή του κηρύγματός του συνδέεται με την αναβίωση των χιλιαστικών δοξασιών στα μέσα του 18ου αιώνα. Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η απόλυτη αφιλοχρηματία. Έλεγε επί λέξει: «Δεν έχω άλλο ράσο από αυτό που φορώ».
Μέσα σε 16 χρόνια ίδρυσε περίπου 200 σχολεία. Στις Διδαχές του παρότρυνε τους γονείς να σπουδάζουν τα παιδιά τους Ελληνικά, τα οποία είναι η «γλώσσα της Εκκλησίας».
«Να σπουδάζετε και εσείς, αδελφοί μου, να μανθάνετε γράμματα όσον ημπορείτε. Και αν δεν εμάθετε οι πατέρες, να σπουδάζετε τα παιδιά σας, να μανθάνουν τα ελληνικά, διότι και η Εκκλησία μας είνε εις την ελληνικήν. Και αν δεν σπουδάσεις τα ελληνικά, αδελφέ μου, δεν ημπορείς να καταλάβης εκείνα οπού ομολογεί η Εκκλησία μας».
Αργότερα, υπό την επίδραση εθνικιστικού μύθου, ο Κοσμάς θεωρήθηκε πρόωρος εκφραστής των εθνικών ιδεωδών. Παρόμοια άποψη εκφράζουν και οι εκπρόσωποι της αλβανικής εθνικιστικής διανόησης οι οποίοι τον θεωρούν είτε ως πράκτορα του σουλτάνου είτε ως σπορέα της ελληνικής εθνικής ιδεολογίας στο αλβανικό έδαφος. Το μένος των Αλβανών εθνικιστών εναντίον του ιερομάρτυρα Πατροκοσμά εκδηλώθηκε και στην επέτειο των 300 χρόνων από τη γέννησή του και στον εορτασμό της μνήμης του στο χώρο όπου μαρτύρησε, το 2014 στο Κολικόντασι. Είναι γεγονός ότι ο Πατροκοσμάς είχε μια ηπιώτερη στάση ένταντι των μουσουλμάνων σε σύγκριση με τους εβραίους ή τους καθολικούς, ίσως λόγω του ότι οι πρώτοι αποδέχονταν τη δυνατότητα της μετάνοιας. Αυτή του η πεποίθηση επιβεβαιώθηκε με έναν δραματικό τρόπο, καθώς ο Αλή Πασάς, είτε για λόγους ευγνωμοσύνης είτε σε ένδειξη μετάνοιας, ζήτησε να γίνει η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου και να χτιστεί ναός στο όνομά του, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 1814.
Ανακηρύχθηκε επίσημα άγιος από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στις 20 Απριλίου 1961 και η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου. Επίσης, εκτός από την Ελλάδα τιμάται αρκετές φορές και από την Ρωσία, την Σερβία, την Βουλγαρία, την Αρμενία, τις ΗΠΑ, τηνΚύπρο, την Ουκρανία, την Ρουμανία, το Μαυροβούνιο και την ΠΓΔΜ.
–
—–