Μία από τις βασικές αιτίες της κακοδαιμονίας που μαστίζει τον μικρόκοσμο της πόλεώς μας αλλά και της χώρας μας γενικότερα, είναι και η ιδεοληψία (όχι με την ψυχιατρική της έννοια). Η ιδεοληψία αυτή, είναι μια μονοδιάστατη οπτική των πραγμάτων, με φανατική εμμονή σε στερεότυπα. Με την έννοια αυτή, στην πολιτική, είναι ανασταλτικός παράγων κάθε προόδου. Όταν μάλιστα συνδυάζεται και με άλλα («μικρότερα») κίνητρα σε μια αντιπαράθεση, τότε το αποτέλεσμά της γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο.
Διάβασα προσεκτικά τα τρία ψηφίσματα της Ενώσεως Συλλόγων Γονέων Σχολείων της Αγίας Παρασκευής. Το πρώτο σαφώς και έχει λογική βάση, και δεν έχω λόγους να διαφωνήσω. Για το δεύτερο δεν έχω κάποιο σχόλιο. Για το τρίτο όμως (το οποίο έσπευσαν να εκδώσουν, χωρίς να ρωτήσουν και να ενημερωθούν) έχω και σχόλια και διαφωνίες και επισημάνσεις και ερωτηματικά. Όλα αυτά, υπό την επιφύλαξη ότι οι παρόντες στην Γενική Συνέλευση (96 τον αριθμό, όπως πληροφορήθηκα) δεν παραπληροφορήθηκαν (εσκεμμένα ή μη). Ακόμη και αν οι παραπληροφορήσαντες το έπραξαν μη εσκεμμένα, πάλι έχουν τεράστια ευθύνη, γιατί δεν φρόντισαν οι ίδιοι προηγουμένως να ενημερωθούν υπεύθυνα.
Το τρίτο ψήφισμα (δεν φαίνεται από την ανακοίνωση αν είναι ομόφωνο, πιθανόν να υπήρχαν και ψύχραιμες και ώριμες φωνές) αναφέρεται σε απόφαση του Δ.Σ. του ΠΑΟΔΑΠ να διοργανώσει έκθεση με τίτλο Σε «γνωρίζω από την κόψη. 1821-1966, 150 χρόνια Ιστορίας». Η έκθεση θα λειτουργήσει από τις 25 έως και τις 30 Μαρτίου (με 4 ημέρες προετοιμασία και 2 ημέρες αποκατάσταση του χώρου της εκθέσεως) και θα περιλαμβάνει συλλεκτικά όπλα, στολές, αντικείμενα και έγγραφα της περιόδου που αναφέρεται (1821-1966). Μέσα από αυτά τα αντικείμενα, επιχειρείται μια προσέγγιση στη Νεώτερη Ελληνική Ιστορία. Οι επικεφαλής της Ενώσεως Συλλόγων Γονέων, πριν καν ζητήσουν να ενημερωθούν, πριν καν την δουν, έσπευσαν να την καταδικάσουν. Πόσο λίγο τελικά απέχει αυτό, από την σκοταδιστική ναζιστική μέθοδο της καύσεως βιβλίων;
Έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την έκθεση ως «απαράδεκτη» και «ανησυχητική». Απαράδεκτη λόγω του κόστους της και ανησυχητική λόγω του περιεχομένου της. Όσον αφορά στο κόστος της, να τους πληροφορήσω (παρ΄ότι θα μπορούσαν να έχουν ρωτήσει) ότι θα είναι σημαντικά μικρότερο, γιατί έχουν εξευρεθεί και εναλλακτικές λύσεις για ορισμένες απαιτήσεις της εκδηλώσεως. Αλλά όπως γίνεται ανέκαθεν, όταν προϋπολογίζεις ένα έργο, λαμβάνεις υπ΄όψιν σου την χειρότερη περίπτωση.
Το ψήφισμα αντιπαραβάλλει το κόστος της εκδηλώσεως αυτής και με το μαθητικό φεστιβάλ. Για το μεν μαθητικό φεστιβάλ όμως αναφέρει την διάρκειά του (7 ημέρες), για την δε εν λόγω εκδήλωση τεχνηέντως αποκρύπτει ότι είναι διάρκειας 6 ημερών (στην ουσία 12). Θα μπορούσα να ρωτήσω γιατί αυτή η απόκρυψη ή η απάντηση είναι αυτονόητη; Εν πάση περιπτώσει όμως, κάθε εκδήλωση έχει τις δικές της απαιτήσεις και δεν μπορείς να συγκρίνεις ανόμοια πράγματα.
Η έκθεση χαρακτηρίσθηκε, όπως προανέφερα και ως «ανησυχητική». Γιατί η Διοίκηση του ΠΑΟΔΑΠ, ζήτησε από τις Διευθύνσεις των σχολείων της πόλεως, να διοργανώσουν (εφ΄όσον το επιθυμούν) εκπαιδευτικές επισκέψεις. Και πώς γνωρίζει η Ένωση Γονέων ότι δεν θα υπάρχει σύνδεση των αντικειμένων που εκτίθενται με τις αντίστοιχες ιστορικές περιόδους και το αναφέρει ως δεδομένο; Όταν τα σχολεία πραγματοποιούν επισκέψεις στο Πολεμικό Μουσείο των Αθηνών (μικρογραφία του οποίου είναι η έκθεση), υπάρχει λόγος ανησυχίας; Και από τί; Προκύπτει λόγος ανησυχίας επειδή θα δουν τα παιδιά τα καριοφίλια και τις πιστόλες των αγωνιστών του ΄21 ή τις στολές των πολεμιστών των Βαλκανικών Πολέμων και του ΄40; Μήπως να καταργήσουμε τις γιορτές στα σχολεία, για τις Εθνικές Επετείους, γιατί ντύνουν τα παιδιά τσολιαδάκια και στα διάφορα «σκετς» υποδύονται αγωνιστές του ΄21, συνεπώς θα τα κάνουμε «μιλιταριστές»; Μήπως να καταργήσουμε και τον Εθνικό μας Ύμνο γιατί λέει «σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή» άρα προτρέπει σε βιαιοπραγίες; Μήπως να καταργήσουμε τα εμβατήρια στις παρελάσεις (πριν καταργήσουμε τις ίδιες) και να τα αντικαταστήσουμε με «ροκιές»; Μήπως να καταργήσουμε εν τέλει και την Ιστορία; Μάλλον αυτά που θα πρέπει να καταργήσουμε, είναι οι διάφορες ιδεοληψίες, φόβοι, ανασφάλειες αλλά και απέχθεια που έχουν ορισμένοι για την Ιστορία μας. Χωρίς να γινόμαστε προγονολάτρες, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε την Ιστορία με ευρύ και κριτικό μάτι. Να επαναλαμβάνουμε τα καλά και να αποφεύγουμε τα άσχημά της. Και να προτρέψουμε και τα παιδιά μας σ΄αυτό. Να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε.
Πριν καταλήξω, θα ήθελα να υποβάλω κάποια ερωτήματα:
Τί σημαίνει Γενική Συνέλευση Συλλόγων Γονέων; Ποιοί την αποτελούν; Μπορούν 96 άτομα να εκπροσωπούν μερικές χιλιάδες γονέων; Είχαν απαρτία; Αν όχι, τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία; Το 3ο ψήφισμα ήταν ομόφωνο; Και τί νόημα έχει η συγκεκαλυμμένη (αλλά σαφέστατη) απειλή προς τους Διευθυντές των σχολείων και τους εκπαιδευτικούς, στην τελευταία παράγραφο της ανακοινώσεως; Θα υπάρξουν γονείς ή εκπαιδευτικοί που, μετά την απειλή, θα στερήσουν τα παιδιά από μια επαφή με την ιστορία των προγόνων τους;
Καταλήγοντας, θα προέτρεπα τους ανησυχούντες επικεφαλής της Ενώσεως Συλλόγων Γονέων, να επισκεφθούν την έκθεση. Θα δουν εκεί αντικείμενα απλών (μη φοβικών) ανθρώπων που κάποτε πολέμησαν, ίσως και να πέθαναν, για να μπορούν αυτοί σήμερα να τους περιφρονούν, να τους αγνοούν και να τους ταπεινώνουν.
ΥΓ. 1. Όσον αφορά το άρθρο με τίτλο «Πρόκληση…» της γνωστής «έγκυρης» ιστοσελίδος Agia Paraskevi Guide, συμφωνώ. Είναι πρόκληση γιατί δεν προβλέψαμε στον προϋπολογισμό αμοιβή για να μας εξυμνήσει. Αν θυμάμαι καλά, κάποτε μου είχε γράψει: «Εκεί που κάνεις μια εκδήλωση, ένα έργο ας πούμε 8.000 Ευρώ, δεν μπορείς να βάλεις κι ένα χιλιάρικο για μας»; Θα δω το αρχείο μου, για να το επιβεβαιώσω…
2. Για ορισμένους που πιθανόν να «ανησυχούν» ότι εκτίθεται ή νιώθει ενοχές το Δ.Σ. του ΠΑΟΔΑΠ. Προσωπικά, ως μέλος του Δ.Σ., δεν νιώθω ούτε εκτεθειμένος ούτε ένοχος. Θα ένιωθα για άλλους λόγους. Αν, υποθετικά ομιλών, για να στήσω την επιχείρησή μου είχα πάρει «δανεικά κι αγύριστα» από γνωστούς και από φίλους. Ή αν είχα «βάλει χέρι» στο δημόσιο χρήμα ή αν είχα δολίως αποφύγει να πληρώσω τους φόρους που μου αναλογούσαν στον Δήμο. Αυτοί είναι κάποιοι λόγοι για να εκτεθώ και να νιώθω ένοχος, πράγματι.
Σπύρος Παπασπύρος
Σχης ε.α.
Μέλος Δ.Σ.ΠΑΟΔΑΠ
—–
Λάβετε ενεργά μέρος στην καθημερινή ενημέρωση του www.aparaskevi-images.gr , στέλνοντας φωτογραφίες, video, ή ένα μήνυμα στο info@aparaskevi-images.gr
Ή μπείτε στην σελίδα μας στο Facebook
