Πριν μερικές ημέρες στη συζήτηση-συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Μυλωνάκη, άκουγα έναν νέο άνθρωπο να λέει πως όλοι πρέπει να σκύψουμε πάνω από τα προβλήματα της Αγίας Παρασκευής και να βάλουμε στόχο πως θα φτιάξουμε μια βιώσιμη πόλη για τα επόμενα 15 χρόνια!
Μιλήσαμε και για τον αθλητισμό και μ’ έκανε να αναρωτιέμαι. Γνωρίζοντας τα γεγονότα των τελευταίων ημερών και την αναστάτωση που επικρατεί στον τομέα αυτό στην πόλη μας, σκέφτηκα πως κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο και να καθίσει ο καθένας μόνος του, αρχικά, να βρει που έχει παρεκτραπεί. Γιατί δεν είναι δυνατόν η «ευγενής άμιλλα» και το «ευ αγωνίζεσθαι» των αρχαίων προγόνων μας να πάει περίπατο προς χάριν προσωπικών αντιπαραθέσεων.
Ο αθλητισμός αφορά κυρίως νέους ανθρώπους και ιδίως παιδιά, γι’ αυτό οι έχοντες την ευθύνη πρέπει να είναι δύο φορές προσεκτικοί, είτε αυτοί λέγονται προπονητές, είτε διοίκηση σωματείου, είτε διοίκηση συλλόγου, είτε διοίκηση αθλητικού τομέα. Τα παιδιά μας είναι «σφουγγάρια», ρουφάνε οτιδήποτε ακούσουν ή δουν και επίσης είναι πολύ καλοί αναμεταδότες. Όπως λοιπόν καταλαβαίνετε, επιτρέψτε μου την παράφραση, «ουδέν κρυπτόν υπό το βλέμμα των παιδιών». Έτσι δεν μένει τίποτα κρυφό και από τους γονείς, οι οποίοι από κάποιο σημείο κι έπειτα αρχίζουν να δυσανασχετούν και να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις που δεν φαντάζονταν όταν έστρεφαν τα παιδιά τους στον αθλητισμό.
Αφορμή του ακήρυχτου «πολέμου» ήταν οι ώρες παραχώρησης των αθλητικών χώρων. Οι αιτίες πολύ βαθύτερες και η αναζήτησή τους δεν είναι της παρούσης.
Ευτυχώς η προσέλευση της νεολαίας στα αθλήματα μεγάλη, δυστυχώς δεν επαρκούν οι χώροι και δυστυχέστερο η ημέρα έχει μόνο 24 ώρες!!!
Άρα τι κάνουμε;
Η σωστή απάντηση: ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΑΣΤΕ!!!
Κυρίες και κύριοι τα προβλήματα δεν λύνονται δημιουργώντας καινούργια. Δεν θα ήταν καθόλου άσχημο, αντίθετα θα ήταν επωφελές, να μείνουν στην άκρη οι εγωισμοί και οποιοδήποτε άλλο εμπόδιο και να φροντίσετε για το καλό των παιδιών μας, για το μέλλον της πόλης.
Κυρίες και κύριοι δεν θέλουμε τα παιδιά μας μπροστά στις οθόνες των υπολογιστών.
Κυρίες και κύριοι η γιαγιά μου έλεγε πως «όλοι οι καλοί χωράνε».
.
Λένα Μαρκή
