Τρισάγιο στην μνήμη της Σοφίας Βέμπο έκαναν οι Έφεδροι Αξιωματικοί Αν. Αττικής σήμερα 15/12/2012 στην ομώνυμη μικρή πλατεία στην οδό Ελ. Βενιζέλου στην Αγ. Παρασκευή. Παρόν ήταν το διοικητικό συμβούλιο του σωματείου που αποτελείται από τους: Θεοδ. Μπριάνη (πρόεδρο), Κούρκουλο Ευαγγ. (γεν. γραμματέα), Θεοδοσόπουλο Ευαγγ. (αντιπρόεδρο), Μιχ. Φιλιππίδη (έφορο), Γεώργιο Μιχαήλ, Χαρατσάρη Μιχ., Τζοβάρας (ταμίας), Πετειναράς Δημ., Βαβουγιός Παναγιώτης.
Ακολουθεί το κείμενο που αναγνώστηκε από τον πρόεδρο του συλλόγου κατά την τελετή. Να σημειώσουμε για μια ακόμα φορά την απουσία της πολιτικής ηγεσίας της πόλης. Κανείς και από καμία παράταξη δεν τίμησε την μνήμη μιας γυναίκας που πρόσφερε τόσα πολλά στην Ελλάδα στην περίοδο του πολέμου. Αναρωτιέμαι που είναι όλοι αυτοί που κόπτονται για την πατρίδα και για την πόλη; Τόσο πολυάσχολοι είναι που δεν μπόρεσαν να ξεκλέψουν έστω μισή ώρα; Να μην απορούμε λοιπόν που μας έχουν αλώσει τα οικονομικά συμφέροντα, εμείς τους το επιτρέπουμε κάθε φορά που ξεχνάμε την ιστορία μας.
Η Σοφία Βέμπο γεννήθηκε στην Καλλίπολη Ανατολικής Θράκης στις 10-2-1910 και ήταν η κορυφαία Ελληνίδα ερμηνεύτρια και ηθοποιός, με καλλιτεχνική πορεία που εκτείνεται από τον Μεσοπόλεμο έως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια και την δεκαετία του 1950. Χαρακτηρίστηκε “τραγουδίστρια της Νίκης” εξαιτίας των εθνικών τραγουδιών που ερμήνευσε κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940.
Το αληθινό της όνομα ήταν Σοφία Μπέμπο. Ο πατέρας της, Αθανάσιος Μπέμπος, εργάτης από την Τσαριτσάνη, είχε εγκατασταθεί αρχικά στην Καλλίπολη και μετά στην Κων/πολη με την οικογένειά του.
Το 1914 επέστρεψε στην Τσαριτσάνη και μετά εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Βόλο.
Η Βέμπο ξεκίνησε σταδιακά τις καλλιτεχνικές της εμφανίσεις πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθηναϊκή σκηνή του θεάτρου “Κεντρικόν”. Γνωρίζει την επιτυχία. Βαπτίζεται καλλιτεχνικά σε Σοφία Βέμπο (από Έφη Μπέμπο).
Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου αποκτά μεγάλη φήμη και τις καλλιτεχνικές της επιτυχίες στο τραγούδι, τραγουδά όλη η Αθήνα. Μετά από πολλές εμφανίσεις καταξιώνεται τόσο στην καλλιτεχνική Αθήνα του Μεσοπολέμου, όσο και στην Αλεξάνδρεια, ως η πρώτη τραγουδίστρια του ελληνικού ελαφρού τραγουδιού.
Το 1940 ανέτειλε με τα σύννεφα του πολέμου. Μέσα από την πολεμική ατμόσφαιρα και την καταιγίδα των στρατιωτικών συγκρούσεων, το ανεπανάληπτο έπος στην Ελληνο-Αλβανική μεθόριο και στα βουνά της Β. Ηπείρου, εκρήγνυται κυριολεκτικά και η καριέρα της Σοφίας Βέμπο. Τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια, τραγουδά τους άθλους των Ελλήνων στρατιωτών και γίνεται εμβληματική φυσιογνωμία και Εθνική φωνή που εμψυχώνει τον λαό και κυρίως τους στρατιώτες.
Την ίδια εποχή με συμβολική πράξη προσφέρει 2.000 χιλιάδες λίρες στο Ελληνικό Ναυτικό.
Μετά τον πόλεμο αποκτά τη δική της θεατρική στέγη στο Μεταξουργείο, το “Θέατρο Βέμπο”, ενώ το 1947 παντρεύεται τον Μίμη Τραϊφόρο μετά από μακροχρόνιο και πολυκύμαντο δεσμό που διήρκεσε ως το θάνατό της.
Από τα μέσα του 1960 αραιώνει και σταματά οριστικά τις εμφανίσεις της στο καλλιτεχνικό στερεωμα. Πέθανε στις 11 Μαρτίου 1978 και η κηδεία της έγινε πάνδημο συλλαλητήριο, στη μνήμη της “Τραγουδίστριας της Νίκης”.
Το συγκεκριμένο μνημείο φτιάχτηκε το 1998 επί προεδρίας Μιχάλη Γατόπουλου, με την επιμέλεια του τ. Προέδρου Μελέτη Μπασδέκη. Στο Διοικητικό Συμβούλιο ήταν ακόμη οι: Ν. Καψωμενάκης, Θ. Μπριάνης, Παν. Βαβουγιός, Φώτης Καϊμάρας, Θεοδ. Μπάτσιος, Αναυολίδης, Παπαϊωάννου και ο αείμνηστος Π. Κοκκίνης.
Τα αποκαλυπτήρια έγιναν σε μια σεμνή τελετή στις 7/11/1999 παρουσία του τότε Δημάρχου Αγ. Παρασκευής και μελών της Πολιτικής και Στρατιωτικής ηγεσίας.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ για την Σοφία Βέμπο που στήθηκε σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σήμερα υπάρχουν μνημεία της στην Κυψέλη, στην περιοχή της Πανόρμου (πλατεία Σοφίας Βέμπο), στη Θεσσαλονίκη κλπ.
ΑΙΩΝΙΑ ΤΗΣ Η ΜΝΗΜΗ
