Σάββατο, 1 Σεπτέμβριος 2012
Έτοιμη προς χρήση στους πολίτες για την ασφαλή μετακίνησή τους είναι η δεύτερη πεζογέφυρα που θα ενώνει το ανατολικό Μαρούσι με το εμπορικό κέντρο της πόλης.
………………..
Κι εμείς έχουμε πεζογέφυρα … ζωγραφιστή όμως! Θέλετε να την δείτε; Να την
Φωνάζουμε, σκοτώνονται άνθρωποι και τι εισπράττουμε; Υποσχέσεις και χαρτομάνι.
Το γειτονικό Χαλάνδρι έχει ποδηλατόδρομο από το 2009.
Τόσα χρόνια όλο λόγια για να κοιμούνται ήσυχοι μερικοί. Και εγώ να είμαι πάλι σε έξαλλη κατάσταση και να μην μπορώ να καταλάβω το γιατί.
Γιατί αυτή η πόλη ρημάζει με ταχύτατους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια;
Γιατί τόσοι Δήμαρχοι που πέρασαν δεν βρέθηκε ένας να βάλει ένα πετραδάκι σ’ αυτό το ρημάδι τον τόπο;
Σε μια πόλη που έχει την ΕΡΤ, το Δημόκριτο, Αμερικάνικα και Γαλλικά κολέγια, αν μη τι άλλο έπρεπε να δίνει μια καλή εικόνα της Ελλάδας προς τα έξω, κι όμως σ’ αυτή την πόλη οι άρχοντες κοιμούνται ύπνον βαθύ. Μήπως τους έχουν ρίξει καμία σκόνη ειδική στην καρέκλα και όποιος κάθεται ζει σε κόσμο παραμυθένιο; Γιατί εμείς οι πολίτες έχουμε φύγει από το παραμύθι και αντιμετωπίζουμε τα δύσκολα.
Πείτε μου ένα έργο που έγινε τα τελευταία 10-20 χρόνια. Όλα αρχίζουν και κανένα δεν τελειώνει , λες και τα κυνηγάει κατάρα. Δεν θα σας πω για το κολυμβητήριο, εκεί το μόνο που πρέπει να γίνει είναι οι Δήμαρχοι των τελευταίων 20 ετών να βουτήξουν μέσα τώρα που δεν έχει ούτε το νερό της βροχής. Από δικαιολογίες άλλο τίποτα, μόνο οι άλλοι φταίνε που φαγώθηκαν τα λεφτά, που χάλασαν οι συμφωνίες και, και , και …..
Α! μην στενοχωριέστε θα φτιάξουμε και Δημαρχείο! Να το
Πότε; Δεν μας το λένε για να μας κάνουν έκπληξη. Όλα τα χωριά (νυν Δήμοι) έχουν ιδιόκτητο Δημαρχείο και εμείς ακόμα και εδώ είμαστε ανίκανοι. Έχουμε το οικόπεδο σχεδόν μισό αιώνα και φοβόμαστε να το ακουμπήσουμε. Θα φτιάξουμε κι αθλητικό κέντρο και τον κακό μας τον καιρό. Άμα τα δείτε πείτε μου κι εμένα.
Τόσα χρήματα πέρασαν από αυτό το Δήμο και δεν καρποφόρησαν. Ποιος φταίει; Δεν έχει σημασία πια, όλοι γνωρίζουν που πήγαν τα λεφτά. Φροντίζουν να μας ενημερώνουν κάθε μέρα με τις αλληλοκατηγορίες τους οι αιρετοί. Δεν χρειάζεται να αποφασίσει κανένα δικαστήριο και δεν πρόκειται άλλωστε. Θα μπορούσαν όμως τα μισά από αυτά τα χρήματα να τα χρησιμοποιήσουν για τα έργα που έχει ανάγκη η Αγία Παρασκευή και να μείνει και το όνομά τους χαραγμένο σε μια πλάκα τιμής ένεκεν. Αλλά ούτε αυτή την τιμή δεν κυνήγησε κανείς τους. Και κυκλοφόρησαν πολλά χρήματα, το βεβαίωσε πρώην αντιδήμαρχος οικονομικών σε ζωντανή συνέντευξη και κανένας δεν έδωσε σημασία.
Αλλά μην νομίζεται ότι άλλαξαν τα πράγματα και τώρα με ρυθμούς χελώνας πάμε. Αλήθεια κοι Δήμαρχοι αν ήταν να χτίσετε το σπίτι σας θα περιμένατε τόσα χρόνια για τις άδειες και τα σχετικά ή θα κάνατε το παν για να επισπεύσετε την κατασκευή;
Αλλά ποιος νοιάζεται; Είναι να περάσουν τα τέσσερα χρόνια και μετά που θα αναλάβει ο επόμενος να φωνάζετε για το ποιος άρχισε και ποιος τελείωσε το τάδε έργο. Πάντα μια τετραετία ήταν λίγη, όλο δεν προλάβαιναν, ήταν πολλές οι υπογραφές, είχαν και τα καράβια που πέσαν έξω, τι να πρωτοκάνουν οι άνθρωποι. Και να δείτε που και για το Δημαρχείο, αν γίνει ποτέ, άλλος θα πάρει τα εύσημα. Το είδαμε το έργο πολλές φορές στα Δημοτικά συμβούλια. Το θέμα είναι ποιος θα φωνάξει πιο δυνατά, ντόρος να γίνεται. Ε, καλά αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας. Να πιάσει την πολυθρόνα και να διαμαρτύρεται γιατί τα τριαντάφυλλα είναι κόκκινα και οι μαργαρίτες κίτρινες. Από ένα έργο να είχε αναλάβει ο καθένας εκεί μέσα και να το είχε τελειώσει, θα ήμασταν η ομορφότερη πόλη της Αττικής και θα έρχονταν από άλλες πόλεις εδώ για καφέ αντί να φεύγουμε εμείς.
Και για να μην τους δυσκολεύω πολύ ας αφήσουμε τα μεγάλα έργα μιας και είμαστε και σε κρίση (όχι μόνο οικονομική), ας ασχοληθεί κάποιος με τα καθημερινά δηλαδή την καθαριότητα, τον φωτισμό, τα χάλια των δρόμων και όλα αυτά που ζουν και οι ίδιοι καθημερινά.
Και να θέσω και ένα επίκαιρο ζήτημα στον νυν Δήμαρχο. Σε λίγες μέρες ανοίγουν τα σχολεία και αναρωτιέμαι αν έκανε μια βόλτα να δει σε τι κατάσταση βρίσκονται τα σχολικά κτίρια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι μικροί μαθητές της πρώτης Δημοτικού το πρώτο μάθημα που θα πάρουν είναι αυτό της «ανατομίας του ανθρωπίνου σώματος» μιας και πολλά μέρη του είναι ζωγραφισμένα σε πόρτες και τοίχους των σχολικών κτιρίων. Όσο για τον αερισμό των αιθουσών, θα γίνεται από τα σπασμένα τζάμια.
Και μια ποιο συγκεκριμένη ερώτηση, με το προαύλιο του 2ου Γυμνασίου, τι θα γίνει τώρα που έκλεισε ο κινηματογράφος, θα φτιαχτεί ή θα πάει πάλι για του χρόνου;
Αφήστε που αυτή η καραμέλα του «δεν έχουμε λεφτά» αρχίζει και μου δίνει στα νεύρα, όπως και πολλών άλλων κατοίκων πιστεύω, γιατί έχω την εντύπωση πως με περνάνε για χαζή, κουφή και τυφλή. Ακούγονται κάτι αφράτα ποσά για εκδηλώσεις, αλλά τελειώνουν όταν πρέπει να γίνει κάτι που θα βελτιώσει την ζωή των κατοίκων. Εν τω μεταξύ η πόλη είναι δύο ταχυτήτων, πάνω από τη Μεσογείων πάμε με τρίτη και κάτω από αυτήν είμαστε ακόμα στην πρώτη. Αυτός ο μη συγχρονισμός πολύ μ’ αρέσει! Είναι να σα να κωπηλατείς βάρκα και περιμένεις να δεις πότε θα βουλιάξει.
Μα επιτέλους τόσο δύσκολα είναι αυτά που ζητάνε οι κάτοικοι; Γιατί δεν νοιάζεται κανείς; Δεν είναι πολιτικό το θέμα, αλλά ανθρώπινο. Οι διπλανοί Δήμαρχοι είναι πιο έξυπνοι ή πιο τυχεροί; Ο Γέρακας και το Χαλάνδρι έχουν κολυμβητήρια που τα επισκέπτονται Αγιοπαρασκευιώτες, στον Χολαργό πηγαίνουν για τα πάρκα του. Τι παραπάνω διαθέτουν από την Αγία Παρασκευή και τους βοηθάει να προχωρούν μπροστά; Εδώ ψηφίζουμε ένα Δήμαρχο για να μας βοηθήσει να ζήσουμε καλύτερα και το μόνο που εισπράττουμε τελικά είναι αδιαφορία. Τόσοι Δήμαρχοι πέρασαν από την Αγία Παρασκευή και κανένας δεν ξεχώρισε. Πέρα από κάτι πεζοδρόμια και μερικές καμένες λάμπες δεν άλλαξαν τίποτα σ’ αυτή την πόλη. Και όσο κι αν τα λέμε και τα ξαναλέμε είναι σα να βαράμε στου κουφού την πόρτα.
Λες και ο χρόνος σταμάτησε εδώ ή μάλλον πάει προς τα πίσω.
————————————————————————
Λένα Μαρκή
μια αγανακτισμένη δημότης
της πρωτόγονης Αγίας Παρασκευής
